Титул XVI. О субституции сирот 


Мы поможем в написании ваших работ!



ЗНАЕТЕ ЛИ ВЫ?

Титул XVI. О субституции сирот



Всякий родитель, имеющий в своей власти несовершеннолетних детей, может назначать последующих наследников не только на тот случай, о котором мы выше сказали, т. е. если дети не будут у него наследниками, то наследником будет другой, но и на тот случай,


146 ИНСТИТУЦИИ ЮСТИНИАНА

et adhuc impuberes mortui fuerint, sit eis ahquis heres. ueluti si quis dicat hoc modo: Titius filius meus heres mihi esto: si filius meus heres mihi non erit, siue heres erit et prius moriatur, quam in suam tutelam uenerit (id est pubes factus sit), tunc Seius heres esto. quo casu si quidem non extiterit heres filius, tunc substitutus patri fit heres: si uero extiterit heres filius et antc pubertatem deccssent, ipsi filio flt heres substitutus. nam moribus institutum est, ut, cum eius aetatis sunt, in qua ipsi sibi testamentum facere non possunt, parentes eis faciant.

1. Qua ratione excitati etiam constitutionem in nostro posuimus
codice, qua prospectum est, ut, si mente captos habeant fllios uel
nepotes uel pronepotes cuiuscumque sexus uel gradus, liceat eis, etsi
puberes sint, ad exemplum pupillaris substitutionis certas personas
substituere: sin autem resipuerint, eandem substitutionem infirmari, et
hoc ad exemplum pupillaris substitutionis, quae postquam pupillus
adoleuerit infirmatur.

2. Igitur in pupillari substitutione secundum praefatum modum
ordinata duo quodammodo sunt testamenta, alterum patris, alterum
filii, tamquam si ipse filius sibi heredem instituisset: aut certe unum est
testamentum duarum causarum, id est duarum hereditatum.

3. Sin autem quis ita formidolosus sit, ut timeret, ne filius eius
pupillus adhuc ex eo, quod palam substitutum accepit, post obitum
eius periculo insidiarum subiceretur: uulgarem quidem substitutionem
palam facere et in primis testamenti partibus debet, illam autem
substitutionem, per quam et si heres extiterit pupillus et intra
pubertatem decesserit substitutus uocatur, separatim in inferioribus
partibus scribere eamque partem proprio lino propriaque cera
consignare et in priore parte testamenti cauere, ne inferiores tabulae
uiuo filio et adhuc impubere aperiantur. illud palam est non ideo
minus ualere substitutionem impuberis filii, quod in isdem tabulis
scripta sit, quibus sibi quisque heredem instituisset, quamuis hoc
pupillo periculosum sit.

4. Non solum autem heredibus institutis impuberibus liberis ita
substituere parentes possunt, ut et si heredes eis extiterint et ante


КНИГА ВТОРАЯ 147

если дети окажутся наследниками, да умрут, не достигши совершен­нолетия,- например, в такой форме: "сын мой Тиций, да будет на­следником, если сын мой не будет у меня наследником или если он будет, да умрет прежде, чем сделается самостоятельным (т.е. до­стигнет совершеннолетия), то пусть наследником будет Сей". Если в этом случае сын не окажется наследником, то наследником будет лицо, субституированное отцом; если же сын окажется наследником, да умрет до совершеннолетия, то субституированный делается на­следником самого сына. Обычаем установлено, чтобы родители наз­начали наследников детям, находящимся в том возрасте, когда они еще сами не могут делать завещания.

1. На этом основании мы поместили в нашем кодексе постанов­
ление, которым определено, чтобы родители имели право, наподо­
бие пупилларной субституции, назначать последующими наследни­
ками известных лиц, если будут иметь душевнобольных сыновей или
внуков, правнуков, все равно, какого пола и степени, хотя бы они
достигли совершеннолетия. В случае их выздоровления, эта субсти­
туция недействительна; это бывает по аналогии с пупилларной суб*
ституцией, которая делается недействительной после достижения
сиротой совершеннолетия.

2. Итак, в пупилларной субституции, сделанной согласно выше­
сказанному, имеются, так сказать, два завещания: одно отца, другое
сына, как если бы сам сын назначил себе наследника; или наоборот,
одно завещание с двоякими последствиями, то есть с двумя наследо­
ваниями.

3. Если отец очень опасается, что после его смерти сын-сирота
подвергнется проискам вследствие того, что публично принял суб-
ституированного наследника, то он должен делать обыкновенную
субституцию, притом в первых статьях завещания, а ту субститу­
цию, которой субституированный призывается к наследованию пос­
ле сироты-наследника, умершего до совершеннолетия, должно пи­
сать отдельно в последних частях завещания и запечатать эту часть
собственным льном и воском, предупредив в первой части, чтобы не
открывали последних частей завещания при жизни сына и до его
совершеннолетия. Ясно, что субституция несовершеннолетнего не
теряет значения, если она сделана в тех же статьях завещания, в ко­
торых завещатель назначает себе наследников, хотя бы такая суб­
ституция была опасна для самого сироты.

4. Родители могут субституировать, в лице кого хотят, не толь­
ко несовершеннолетних детей, назначенных наследниками, на слу­
чай, если дети, оказавшись наследниками, умрут до совершенноле­
тия, но могут субституировать и тех детей, которых они исключили
из числа наследников. Если в этом случае сиротой приобретено что-
либо из наследства, легатов или дарений со стороны ближних и дру-


148 ИНСТИТУЦИИ ЮСТИНИАНА

pubertatem mortui fuerint, sit eis heres is quem ipsi uoluerint, sed etiam exheredatis. itaque eo casu si quid pupillo ex hereditatibus legatisue aut donationibus propinquorum atque amicorum adquisitum fuerit, id omne ad substitutum pertineat. quaecumque diximus de substitutione impuberum liberorum uel heredum institutorum uel exheredatorum, eadem etiam de postumis intelkgimus.

5. Liberis autem suis testamentum facere nemo potest, nisi et sibi
faciat: nam pupillare testamentum pars et sequela est paterni testamenti,
adeo ut, si patris testamentum non ualeat, ne filii quidem ualebit.

6. Vel singulis autem libehs uel qui eorum nouissimus impubes
morietur substitui potest. singulis quidem, si neminem eorum intestato
decedere uoluit: nouissimo, si ius legitimarum hereditatum integrum
inter eos custodiri uelit.

7. Substituitur autem impuberi aut nominatim, ueluti Titius, aut
generaliter quisquis mihi heres erit: quibus uerbis uocantur ex
substitutione impubere filio mortuo, qui et scripti sunt heredes et
extiterunt, et pro qua parte heredes facti sunt.

8. Masculo igitur usque ad quattuordecim annos substitui potest,
feminae usque ad duodecim annos: et si hoc tempus excesserit,
substitutio euanescit.

9. Extraneo uero uel filio puberi heredi instituto ita substituere
nemo potest, ut, si heres extiterit et intra aliquod tempus decesserit,
alius ei sit heres: sed hoc solum permissum est, ut eum per
fldeicommissum testator obliget alii hereditatem eius uel totam uel pro
parte restituere: quod ius quale sit, suo loco trademus.



Поделиться:


Последнее изменение этой страницы: 2016-06-29; просмотров: 225; Нарушение авторского права страницы; Мы поможем в написании вашей работы!

infopedia.su Все материалы представленные на сайте исключительно с целью ознакомления читателями и не преследуют коммерческих целей или нарушение авторских прав. Обратная связь - 18.222.69.152 (0.008 с.)