Белсендірілген РЕкомбинантТЫ фактор VII

(FACTOR VII)

Шығарылу түрі

Ұнтақ 1,2 мг, 2,4 мг

Қолдану көрсеткіштері мен мөлшерленуі

Қан кетулер (сонымен қатар хирургиялық операция кездерінде алдын алу шаралары) туа пайда болған науқастардағы мен жүре пайда болған науқастардағы гемофилияның коагуляция факторларының (FVIII немесе FIX) баяулатқыштарымен.

К/т болюсты енгізу кезінде (2–5 мин). Мөлшерін жеке қолдану көрсеткіштеріне байланысты 3-6 КЕД диапазонында (60-120 мкг/кг) талдайды; ұсынылатын бастапқы мөлшер — 4,5 KEД (90 мкг)/кг. Енгізу арасы мен емнің ұзақтығы қанның кету ауырлығына, баяулатқыштардың болуына және талап етілетін фактор VII деңгейіне байланысты болады. Қатты қан кетулерде немесе үлкен операциялардан кейінгі емдеулер 2-3 аптаға созылуы мүмкін.
егуге арналған ерітінді асептикалық жағдайларда дайындалынады. Араластыру алдында ұнтақты және еріткішіт бөлме температурасына дейін жылытады (37 °C жоғары емес), ерітуді препаратқа берілген нұсқау бойынша жасайды. Енгізуді ерітіндіні араластырғаннан кейін тез жасау керек, егер ерітінді тез егілмесе, ұзақтығы мен сақтау мерзіміне жауапкершілікті қолданушы береді. Араластырғаннан кейін препаратты тоңазытқышта 2-8 °C сақталғанда 24 сағат ішінде қолдануға болады. Ішінде ерімеген бөлшектерден тұратын ерітіндіні қолдануға болмайды.

Сақтандыру.

Аса сақтықты егер науқасқа хирургиялық операция жасалса, онда жаншылған жара болса сақтау керек, ауыр атеросклероз немесе тромбозды асқынуларда, септицемияда байқап қолдану тиіс. Бір мезгілде протромбин жиынтығының құнарлығын қолданудан бас тарту керек (белсендірілген немесе белсенді). Бір шприцте кез келген дәрімен бірге егуге болмайды.

Ерекше нұсқаулар: Қатты қан кетулерде препаратты стационарда қолдану керек. Жеңіл немесе орта қан кетулерде үйде емдеуге болады, гемофильді орталықпен немесе гематолог дәрігерімен тығыз байланыста болу қажет, бірақ 24 сағаттан артық емес. Егер қан кетуді тоқтату мүмкін болмаса, міндетті түрде ауруханаға жатқызу керек.

Әрекеттесуі: қосымшаны қара…

Жүктілік: Жүктілік кезде — тек айқын қажеттілік кезде ғана.

Лактация кезеңі: Емделу кезінде емшекпен емізуді доғару керек.

Жанама әсерлері.

Сирек жағдайларда — қызу, бастың ауруы, құсу, АҚ өзгеруі, қышыну, терінің қызаруы, жеке жағдайларда — тромбоциттер санының және фибриноген деңгейінің төмендеуі, ПДФ-тің және Д-диметраның пайда болуы, тромбозды асқынулар (сонымен қатар миокардтың инфаркты).

Саудаға тіркелген атаулары: Активированный рекомбинантный фактор VII

ФАКТОР VIII КҰНАРЛЫҚ

(FACTOR VIII CONCENTRATE)

Шығарылу түрі

Қанның VIII ұю факторы қанның қалыпты сары суындағы қалыпты ақуызы болып табылады, моноклональды әдіспен алынған қанның үлгілерінің пуласын тазалау арқылы. Әртүрлі млшерде бір рет қолдануға арналған сауыттарда шығарлады

Қолдану көрсеткіштері мен мөлшерленуі

Ұюдың VIII факторының жетіспеушілігі анықталынған А типті гемофилиямен ауыратын науқастарды емдегенде. Жеке мөлшерлеу науқастың емге дейінгі және емнен кейінгі белгілі ара қашықтықтықта ұю ерекшелігіне байланысты болып келеді. Антигемофильді VIII фактордың бір бірлігі қалыпты адам плазмасындағы 1 мл пулға сәйкес болып келеді. Стационардағы науқастар үшін бір реттік мөлшер 1 кг дене салмағына 20‑50 бірлікті құрайды, ерекше жағдайларда мөлшерін жоғарлату мүмкін; препарат көбінесе әр 12‑24 сағат сайын енгізіледі, ерекше жағдайларда жиі жасалады.

Кері керсөткіш.

Тышқан ақуызына жоғары сезімталдық, себебі кейде тазартылған моноклональды факторларда тышқан ақуыздарының іздері қалады.

Сақтандыру.

Вирустармен зақымдану тәуекелі толығымен алып тасталмайды. Себебі антигемофильді фактор әртүрлі плазма пулаларынан дайындалған, оларда патогенді вирусты гепатит қоздырғыштары болуы мүмкін. Антигемофильді фактор қанның изогемагглютининнің А және В топтар іздері болады, сондықтан факторларды үлкен мөлшерлерде енгізгенде немесе жиі қолданғанда қанның А, В, АВ топтарындағы науқастарда қаныаздықтың өрлеуін монитор жасау керек және тамыр ішіндегі қанның гемолиз мүмкіндіктерін ескеру керек. Препаратты енгізу алдында және емшара кезінде жүректің соғу жиілігін және плазмадағы антигемофильді фактор деңгейін бақылау қажет.

Жанама әсерлері.

Жүрек‑қан тамырлар жүйесінде: қызару, тахикардия. Орталық жүйке жүйесінде: парестезия, бастың ауруы. Асқазан‑ішек жолдарында: жүректің айнуы, құсу. Басқалары: аллергиялық, вазомоторлы реакциялар, тамақта және көкіректе қысылу (жұтыну мен тыныс алудың қиындауы).

Саудаға тіркелген атаулары: Фактор VIII концентрат.

Фактор IX комплекс

(Factor IX complex)

Шығарылу түрі

Лиофилизирленген ұнтақ 600 МЕ, 1200 МЕ

Қолдану көрсеткіштері мен мөлшерленуі

Фактор IX жетіспеушілігі кезіндегі геморагиялық синдром (туа пайда болған немесе жүре пайда болған), гемофилия В және А (монотерапия немесе фактор VIII баяулатқыштарымен біріктіріп қолдану), кумаринді антикоагулянттармен жүргізілетін терапия (сонымен қатар жарақаттар мен операция кезінде). К/т, құю немесе тамшылатып, бірақ 2 мл/минутынан артық емес. Мөлшерлеу тәртібін жеке қанның ІХ фарторын бақылау арқылы белгілейді. Шұғыл жағдайларда бірінші мөлшер — 1 МЕ/кг ІХ фактор деңгейін 0,5–1% жоғарлатады, ал келесі осы мөлшердің енгізілуі — 1–1,5% жоғарлатады. Тісті жұлғанда және кіші операциялар кезінде ІХ фактор деңгейі қалыпты 30% төмендемеуі тиіс, асқазан-ішек жолдарынан қан кетулерде — 30–50% төмен, ал бас ішінің қан құйылуында немесе үлкен операцияларда — 60% төмен. Қан кетудің ұзақ алдын алу шараларында (ауыр гемофилия B) — 18–30 МЕ/кг аптасына бір рет немесе 9–15 МЕ/кг-нан 2 реттен аптасына.

Кері керсөткіш.

Жоғары сезімталдық, жедел тромбоз, жедел миокард инфаркты, ҰТБ синдромы, фактор VII жетіспеушіліг, жүктілік және емшекпен емізу.

Сақтандыру.

ІХ факторға түзілген антиденелер жартылай немесе толығымен препаратты демеулеуі мүмкін екендігін есте сақтау керек; бұл жағдайларда мөлшерді жоғарлату және белсендірілген протромбин фактор жиынтығын және/немесе иммуносупрессорларды қолдану ұсынылады. Пульстың шамалы жиілеуі кезінде, енгізуді баяулатады немесе доғарады.

Тромбоз және ҰТБ-синдром тәуекелі жоғарлайды.

Әрекеттесуі: қосымшаны қара…

Жүктілік: Жүктілік кезінде қолдану кері көрсетілген.

Лактация кезеңі: Емделу кезінде емшекпен емізуді доғару керек.

Жанама әсерлері.

Инфекциялық ауруларға тұрақтылықтың төмендеуі, тромбоэмболия, аллергиялық және иммунопатологиялық реакциялар: арқаның ауруы, жүректің айнуы, есекжем, тахикардия, артериальды гипотензия, ентігу, анафилактикалық реакциялар; ІХ факторға антиденелер түзілуі мүмкін.

Саудаға тіркелген атаулары: Фактор IX комплекс.

АНТИИНГИБИТОРЛЫ КОАГУЛЯНТТЫ ЖИЫНТЫҚ

Шығарылу түрі.

Инфузия дайындау үшін лиофилизирленген ұнтақ 500 ЕД, 1000 ЕД

Қолдану көрсеткіштері мен мөлшерленуі.

Науқастардағы қан кетудің алдын алу шаралары мен емдеу: ингибиторлы гемофилия А; ингибиторлы гемофилия В; жүре пайда болған VIII XI дәне XII факторларына ингибиторлар.

Мөлшері мен емдеу ұзақтығы гемостаз бұзылуының ауырлығына, орналасуына және қан кету күшіне, сонымен қатар науқастың клиникалық жағдайына байланысты болады. Мөлшерін талдауда және енгізу жиілігінде әр жағдайда жеке клиникалық тиімділікке сүйену керек. Жалпы әдістемелік ұсыныс ретінде препараттың 50-ден 100 бірлікке дейінгі мөлшерін дене салмағына тағайындауды атауға болады. Бұл кезде бір реттік мөлшерді дене салмағына 100 бірлік/кг жоғарлатпау керек және тәуліктік мөлшер 200 бірлік/кг дене салмағынан аспауы тиіс.

Өздігінен болатын қан кетулер. Бұлшық ет буындарына және жұмсақ тіндерде қанның жиналуы

Кіші және орта қарқынды қан кетулер жағдайында дене салмағына 50-ден 75 бірлік/кг мөлшері әр 12 сағатта ұсынылады. Емді айқын клиникалық жақсару белгілері пайда болғанша, ауырсынудың басылуына дейін және буынның көлемі кішірейіп, қозғалысы қалпына келгенше жалғастыру керек. Бұлшық етке және жұмсақ тіндерге, мысалы құрсақ сыртының гематомасында үлкен қан жиналу жағдайларында, ұсынылатын мөлшер әр 12 сағатта дене салмағына 100 бірлік/кг құрайды..

Шырышты қабаттардан қан кетулерде

Дене салмағына 50 бірлік/кг мөлшерді әр 6 сағатта науқасты қатаң қадағалаумен ұсынылады (қан кету жерінің жағдайы, гематокриттің). Егер қан кету доғармаса бір реттік мөлшерді дене салмағына есептегенде 100 бірлік/кг жоғарлатуға болады, бірақ тәуліктік мөлшерден 200 бірлік/кг тәулігіне жоғарлатуға болмайды

Басқада ауыр қан кетулер

Айқын геморрагиялық синдром, мысалы ОЖЖ-не қан жиналуды препараттың бір реттік мөлшерін 100 бірлік/кг дене салмағына әр 12 сағатта енгізуде тиімді болған. Жеке жағдайларда айқын клиникалық жақсартуларға қол жеткізгенше ара қашықтығы 6 сағаттан енгізуге болады, бірақ тәуліктік ең жоғарғы мөлшер 200 бірлік/кг дене салмағынан аспауы керек

Хирургиялық араласуларда

Перпараттың ұсынылатын бір реттік мөлшерін 50-100 бірлік/кг дене салмағына әр 6 сағатты құрайды, ең жоғарғы тәуліктік мөлшерден 200 бірлік/кг дене салмағынан аспауы керек

Гемофилия А ингибиторлы түрімен ауыратын науқастардағы қан кетулердің алдын алу шараларында иммунотолерантты ем (ИТЕ) бағдарламасын жүргізу үдерісінде немесе ИТЕ тиімсіздігі кезінде

Жоғары титрлі ингибитор науқастарына (high responders) және анамнезенде жиі геморрагияда ми в анамнезе можно назначать в сочетании с концентратами фактора VIII фактор концентратымен біріктіріп, бір реттік мөлшерде 50-ден 100 бірлік/кг дене салмағында әр 12 сағатта VIII фактор ингибиторының деңгейі 1 BU * төмендегенше береді. Егер иммунды тұрақтылыққа VIII фактордың жоғары мөлшерімен емдеуде қол жеткізбесе, онда қан кетулердің алдын алу шаралары үшін монотерапия көрсетілген, бір реттік мөлшерде 50-ден 100 бірлік/кг дене салмағында аптасына үш реттен көрсетілген

Енгізу әдісі

Дайындалған ерітінді көк тамырға баяу, жылдамдығы препараттың дене салмағына минутына 2 бірліктен енгізіледі

Кері көрсеткіштері.

Кейінгі көрсетілген кері көрсеткіштер қолданылатын бара-бар емдеу әдістерінің мүмкіндіктеріне тәуелді салыстырмалы немесе абсолюттік болуы мүмкін. Келесі жағдайларда препарат қолданылуы мүмкін, егер сәйкес ұю факторының концентраттары қолданғанда тиімсіз болғанда, мысалы ингибитор титрінің жоғары болуы:

• Диссеминирленген тамыр ішінің ұюы (ДТІҰ): ДТІҰ айқын зертханалық тексерулер мәліметтері көрсеткен кезде және/немесе клиникалық суреттер көрсеткенде; ұю факторының белсендірілген клиренсі баяулану салдарынан ДТІҰ даму тәуекелінің жоғарлауына байланысты бауырдың зақымдалу белгілерінің клиникалық немесе/және зертханалық гистологиялық белгілері
• Миокардтың инфаркты жедел тромбоз және/немесе эмболия. Науқастағы жорамалданған немесе белгіленген диагнозды жүректің ишемиялық ауруы, сонымен қатар жедел тромбоз немесе/және эмболияда, қолдану тек өмірге қауіпті қан кетулерде ғана

 

Сақтандыру.

Препарат тек енгізер алдында ғана ерітілуі тиіс. Тұнық емес немесе ішінде қалқып жүрген ерітінділер қолданылмайды. Барлық қолданылмаған ерітінділер жоюлуы тиіс. Енгізу жылдамдығын жоғарлатуға болмайды – минутына дене салмағына 2 бірліктен.

Жоғары сезімталдық реакциясы пайда болған кезде препаратты енгізуді доғару керек. Жеңіл аллергиялық реакцияларды шеттету үшін антигистаминді препараттарды тағайындау жеткілікті. Анафилактикалық шок жағдайларында – шоктарға қарсы терапия жүргізіледі. Науқасқа сәйкес вакцинация қарастырылу керек. Әсіресе төмен тұзды емдәмді қабылдайтын науқастарға көңіл қою керек, себебі препараттың ең жоғарғы тәуліктік мөлшерінде натрия саны 200 мг-нан жоғары болуы мүмкін.

Емдеу барысындағы бақылау

Бір реттік мөлшерден 100 бірлік/кг және тәуліктік мөлшерден 200 бірлік/кг дене салмағынан аспауы керек. Ең жоғарғы бір реттік мөлшер алатын науқастарда ҰБС дамуына немесе/және жедел жүрек тамырларының ишемия симптомдарына бақылаулар жүргізу керек. Жоғары мөлшерлер тек қан тоқтату уақытында ғана тағайындалуы тиіс. Артериалды қысым, пульс жиілігі, тыныс алудың қиындау бұзылыстарының шамалы көріністерінде, көкірек қуысының ауырсынуында және жөтел пайда болғанда препаратты енгізуді доғару керек және осыған байланысты диагностикалық және емдеу шараларын жүргізу қажет. ҰБС синдромының зертханалық көрсеткіштеріне фибриногеннің төмендеуі, тромбоциттер санының азаюы және/немесе фибрин/фибриноген деградация өнімінің пайда болуы, сонымен қатар протромбин уақытының тромбиногенінің шымылы ұзаруы немесе АЧТВ

Гемофилиямен зардап шекпейтін науқастар

VIII XI және XII факторларынан қарсы жүре пайда болған ингибиторы бар науқастарда бір мезгілде жоғары қан кету белгілері, сол сияқты және тромбоз тәуекелінің жоғарылығы болуы мүмкін

Зертханалық сараптамалар және клиникалық тиімділік

in vitro емдеу тиімділігін бақылау үшін жүргізілетін сараптамалар нәтижелері, оларға АЧТВ, қанның ұю уақыты және тромбоэластограмма жатады, бұлар клиникалық жақсарумен түзетілмеуі мүмкін. Сондықтан осы көрсеткіштерді мөлшерін жоғарлату арқылы қалпына келтіру сәтсіз болуы мүмкін, бірақ және мөлшерден тыс қолдану ҰБС даму тәуекелін жоғарлатады

Тромбоциттердің санау маңызы

Препарат әсерін жүзеге асыру үшін, емге дұрыс жауап бермеген жағдайларда тромбоциттер санын бақылауда, функционалды белсенді тромбоциттер саны қажет

ЕРЕКШЕ ҰСЫНЫСТАР

Препарат адам плазмасынан жасалады. Адам плазмасынан жасалған медициналық препараттарды қолданғанда, белгілі, сонымен қатар әлі белгісіз жұқпалы аурулардың берілу тәуекелін толық алып тастауға болмайды. Қолданылатын тазарту технологиясының тиімділігі кейбір қабықсыз вирустарға, мысалы парвовирустар В19 сияқтыларға шектеулі болуы мүмкін. В19 парвовирус инфекциясы жүкті әйелдер (ұрыққа жұғуы) мен иммунды жетіспеушілік науқастары үшін және эритроциттердің жоғары өнімінде (мысалы, гемолитикалық қаназдық) қауіпті болуы мүмкін.

Әрекеттесуі: Препаратты антифибринолитикалық препараттармен біріктіріп қолдану ұсынылмайды, мысалы, Е-аминокапрон қышқылымен. Егер антифибринолитиктерді аталған препаратпен бірге тағайындаса, препараттарды енгізу 6 сағаттық үзіліспен енгізеді.

Жүктілік пен лактация: Жүктілік пен емшекпен емізу кезінде қолдану қауіпі белгіленбеген. Жануарларға жасалатын эксперименттер жүктілік және пери- және постнатальды кезеңдердегі эмбрионның немесе ұрықтың репродуктивті қызметіне әсеріне мүмкіндік бермейді. Тромбоздың жоғары тәуекелділгіне байланысты, жүктілік кезінде препаратты тағайындау тек бара-бар ем болмаған кезде ғана және қатаң медициналық бақылау жағдайларында ғана тағайындалынады.

Жанама әсерлері

Жоғары жылдамдықпен енгізу қатты ауырсынуды, беттің және аяқ-қолдың жансыздануын, артериалды гипотензия туғызуы мүмкін.

Жиілігі (>1:100): Жалпы – Жоғары сезімталдық реакциясы.

Жиі емес (>1:1000): Теріде – есекжем.

Сирек (>1:10000 и<1:1000): Жалпы: Анафилаксия, ҰБС-синдромы, тромбоэмболиялық асқынулар.

Өте сирек (<1:10000): Өте сирек жағдайларда ұсынылған ең жоғарғы тәуліктік мөлшерден асып кеткенде және/немесе тромбоэмболиялық ауруларға бейім болып келетін тәуекел факторларында миокардтың инфаркты дамуы байқалған.

МӨЛШЕРДЕН ТЫС

Препаратты мөлшерден тыс қолданғанда тромбоэмболия, ҰБС синдромы және миокардтың инфаркты сияқты жанама әсерлерінің тәуекелі жоғарлауы мүмкін

Саудаға тіркелген атауы: Фейба Тим 4 Имунно (Бакстер АГ).

11.3. Парентеральды қоректенуге арналған заттар

 

ЛИПОФУНДИН МЦТ /ЛЦТ

LIPOFUNDINUM MCT/LCT.

Шығарылу түрі

Майлы эмульсия 10% көк тамырға енгізуге арналған флаконда 100, 250 немесе 500 мл-ден 1 немесе 10 данадан қорапта. Майлы эмульсия 20% көк тамырға енгізу үшін флаконда 250 немесе 500 мл 1 немесе 10 данадан қорапта.

Қолдану көрсеткіштері мен мөлшерленуі

Липофундин парентеральды тамақтану үшін қолданылады, алмастырылмайтын майлы қышқылдарының жетіспеушілігін шеттету кезінде және алдын алу шараларында және операциядан кейінгі кезеңдегі сұйықтықты қалпына келтіру, үлкен күйіктерде, ауыр жұқпалы және ісік ауруларында, естүссіз және басқа жағдайларда, препараттарды парентеральды қоректену үшін көрсетілгенде. Липофундинді көк тамырға тамшы ретінде тағайындайды, баяу, шеткі көк тамырлар арқылы немесе катетерленген орталық тамырлыр арқылы.

Липофундиннің майлы эмульсиясын енгізу алдында науқастың дене қызуына дейін жылытады немесе бөлме температурасынан төмен болмауы керек. Сол үшін 12 сағат алдын ала Липофундинді енгізу алдында бөлме температурасында ұстап тұру керек. Ересектерде және 6 жастан үлкен балаларда тәуліктік майға қажеттілік 1–2 г/кг құрайды (60% тәуліктік энергияға қажеттілікті қамтамас етеді), ол 10–20 мл 10% эмульсияға немесе 5–10 мл 20% эмульсия Липофундин 1 кг тәуліктік дене салмағына сәйкес келеді. 1 жастан 6 жасқа дейінгі балалардағы майға тәуліктік қажеттілік 1–3 г/кг 10–30 мл 10% эмульсияға немесе 5–15 мл 20% эмульсия Липофундин 1кг дене салмағына тәуліктік сәйкес.
Жаңа туылған нәрестеледе тәуліктік майға қажеттілік 2–3 г/кг (4 г/кг) құрайды 20–30 мл 10% эмульсия (40 мл/тәу дейін) тәулігіне немесе 10–15 мл 20% эмульсия Липофундин (20 мл/тәу дейін). Майлы эмульсияның енгізілуі мүмкіндігінше баяу жүргізілуі тиіс. 500 мл Липофундинні енгізілуі 3 - 5 сағатқа дейін созылуы тиіс (10% препараты қолданған кезде) несеме 5 - 8 сағат (20% препараты қолданғанда).
Алғашқы 15 минутта Липофундиннің енгізу жылдамдығы 0,5-1 (10%) және 0,25-0,5 мл/кг/ч (20%) аспауы керек. Кейін біртіндеп (30 минут ішінде) тамшы санын жоғарлатады. Ең жоғарғы Липофундиннің енгізу жылдамдығы 1,5 (10%) және 0,75 (20%) мл/кг/с. құрайды. Дене салмағы 70 кг құрайтын науқастар үшін ең жоғарғы енгізу жылдамдығы 10 және 20% Липофундин шамамен 35 тамшы/мин немесе 18 тамшы/мин сәйкес құрайды. Инфузия жылдамдығы тамақтануы бұзылған науқастар мен балаларға төмендетілуі тиіс. Емнің біріші күні Липофундин мөлшерін жоғарлатпау керек 10% - 500 мл және Липофундин 20% - 250 мл. Қалаусыз реакциялар болмаған кезде келесі күндері мөлшерін жоғарлатуға болады. Липофундиннің қолдану үзақтығы: 2 апта, қажет жағдайда (және тиісті зертханалық бақылауда) - 4 апта және одан көп.

Кері керсөткіш.

гиперлипидемия және майлардың алмасуының бұзылыстары; жедел панкреатит, гиперлипидемиямен жүретін; геморрагиялық панкреонекроз; бауырдың ауыр аурулары, бауыр жетіспеушілігі, бауыр ішінің холестазы; күшті айқын атеросклероз; миокард инфарктының және инсульттің жедел фазасы; майлы нефроз, нефротикалық синдром; декомпенсирленген қант диабеті; қан коагуляциясының айқын бұзылыстары, гипокоагуляция; тромбоэмболия; майлы эмболия; әртүрлі этиологиядағы айқын ацидоз, кетоацидоз, кетоацидоттық кома; су-электролит тепе теңдігінің бұзылыстары; коллапс және шок; ауыр септицемия, сепсис; ретикулоэндотелиальды жүйенің бұзылысы; тұрақсыз метаболизм; Липофундин құрамына жоғары сезімталдық.

Сақтандыру.

Келесі мәселелі жағдайларда тәуекел мен пайданы салыстыру керек:

метаболиттік ацидоз, өкпе аурулары, қаныаздық, қанның ұюы бұзылғанда, сонымен қатар майлы эмболияның даму тәуекелі туындауы жоғары кезде.

Ерекше ұсыныстар мен сақтық шаралары:

Майлы эмульсияларды тым тез енгізгенде сұйықтық және майлы салмақтық түсіп, қанның сары суындағы электролиттер құнарлығының төмендеуіне әкеледі, гипергидратация, өкпенің ісінуі, өкпенің диффузионды әдісінің бұзылуы, сонымен қатар гиперкетонемия және/немесе метаболиттік ацидоз болуы мүмкін. Инфузия кезінде ағзаның қан тамырларында майды элиминирлеу қабілетін бақылау қажет. Науқасқа Липофундинді жалпы мөлшерде енгізгенде, 1000 - 1500 г майға сәйкес, ем жүргізуде үзіліс жасау керек, қанның плазмасы толық мөлдір болғанына дейін. Липофундиннің үлкен мөлшерін енгізгенде сары судың мөлдір болуын күнде бақылау керек, әсіресе майдың тасмалдануы мен затардың алмасуы орын алған кезде. Күнделікті Липофундиннің енгізілу арасында липидемия болмауы тиіс. Липофундинмен ұзақ емдегенде сары судағы триглицерид деңгейін қатаң қадағалау, қандағы глюкоза, қышқылдық-негіздік және электролит тепе-теңдікті, су алмасу тепе-теңдікті, науқастың дене салмағын, шеткі қанның суретін (тромбоциттер санын қоса), қанның ұю жүйесінің көрсеткіштерін, бауыр қызметін бақылау керек. Липофундин құрамына кіретін Витамин Е, қанның ұю факторының синтезіне қатысатын витамин К-ның тиімділігіне әсер етеді. Сол себепті пероральды антикоагулянттар қабылдайтын науқастарда К витаминінің жетіспеушілігін күдіктенгенде, қанның ұю фактор көрсеткіштеріне мониторинг жүргізеді. Қанның жасушалық құрамының өзгеруі Липофундиннің шамадан тыс қолдану симптомына жатады. Қанда глюкоза деңгейінің жоғарлауы кезінде, майлы эмульсия Липофундиннің енгізілуін тез арада доғару керек. Липофундиннің енгізуін көмірсу ерітінділерімен бірге жүргізілуі қажет (мысалы, декстроза), калориясы ең аз дегенде 40% құрауы тиіс жалпы калорияға қарағанда. Жалғыз энергия көзі ретінде майлы эмульсияны қолдану метаболиттік ацидоздың тууын үдетуі мүмкін. Бір мезгілде көмірсу ерітінділерімен қолдану бұл асқынулардың алдын алады.

Майлы эмульсияны енгізу үшін, Липофундинді сүзгіштер қолданылмайды. Липофундин сауыттарын тоңазытпайды; байқаусызда тоңазытқан жағдайларда сауыттарды тастау керек. Эмульсияда бөліктер пайда болңанда (майдың тұнбаға түсуі, эмульсияның бөлшектенуі) сауытты қолданбайды.
Ашқаннан кейінгі Липофундин ерітіндісінің сауытын одан әрі сақтауға және қолдануға болмайды. Липофундин инфузиясына жедел реакция болғанда енгізуді тез арада доғару және симптомдар кеткеннен кейін және қанның сары суындағы триглицерид деңгейі қалпына келген соң (немесе гиперлипидемия салдарынан болған сары судың ластануы) инфузияны кіші жылдамдықпен және/немесе төменгі мөлшерде жалғастыруға болады. Бұндай жағдайларда науқас үнемі бақылауда болады, әсіресе алғашқы кезеңде және қанның сары суындағы триглицеридтер құнарлығының деңгейін (немесе қанның сары суы ластанғанда) бақылау қажет. Май алмасуының бұзылу күдігі болғанда триглициридтер құнарлығын, қанның сары суында аш қарынға анықтайды, гиперлипидемияны шығарып тастау үшін (қанның сары суындағы триглицерид құнарлығы ересек науқастарда 3 ммоль/л және балаларда 1,7 ммоль/л жоғары). Гиперлипидемия кезінде аш қарынға майлы эмульсия кері көрсетілген. Липофундинді енгізуді доғарғаннан кейінгі 12 сағаттан кейінгі гиперлипидемия майлардың алмасуының бұзылыстарының дәлелі болып келеді.

Әрекеттесуі: қосымшаны қара…

Жүктілік және лактация кезеңі:

Жүктілік және төспен емізу кезінде Липофундинді қолдану тек өмірге қажет кезде қолданады

Жанама әсерлері.

Енгізуге болатын жедел реакциялар: ентігу, цианоз, аллергиялық реакциялар, гиперлипидемия, гиперкоагуляция, жүректің айнауы, құсу, бастың ауруы, беттің гиперемиясы, гипертермия, артериальды гипертензия немесе гипотензия, тершеңдік, қалтырау, ұйқышылдық, көкірек қуысының және белдің ауруы. Липофундинді енгізгенде болатын кеш реакциялар: гепатомегалия, холестатикалық сары ауру, "бауыр" трансаминаза белсенділігінің жоғарлауы; тромбоцитопения, лейкопения, спленомегалия; гипергидратация синдромы; қоңыр пигменттің жиналуы («тамыр ішінің май пигменті» деп аталады) ретикулоэндотелиальды жүйеде. Мөлшерден тыс қолданғанда: гиперволемия, бастың ауруы, ентігу, цианоз, өкпе ісінуі, гиперлипидемия, гиперкоагуляция, гемостаз көрсеткіштерінің өзгерістері (қан кету уақыты, қанның ұюы, протромбин индексі және т.б.). Емдеу: инфузияны тез доғару және симптоматикалық емдеу.

Саудаға тіркелген атаулары: Липофундин МЦТ/ЛЦТ.

 

12. Жүрек қан-тамырлар дәрілік заттары

12.1. Антиангинальды дәрілік заттар

Тәжірибелік көзқарас бойынша стенокардияны негізі үш түрге бөлуге болады:

• Тұрақты стенокардия, бұл жағдай үшін миокардтың ишемиясы кезінде оттегіге қажеттілік артуы керек (физикалық күш түскен кезде), көбінесе тұрақты стенокардия жүрек қан тамырларындағы атеросклероздық түйіндіктер салдарынан болады.
• Тұрақсыз стенокардия, тұрақты стенокардия мен миокард инфаркты арасындағы өтпелі сатысы болып келеді. Алғашқы рет ауыр стенокардия көрінісі пайда болады немесе тұрақты стенокардия барысы күтпеген жерден нашарлайды.
• Принцметал стенокардиясы (вазоспастикалық стенокардия, вариантты стенокардия) негізіне түйнеу мен жүрек тамырлар тонусының қысқа мерзімге жоғарлауы жатады, ол кезде ұстамалар тыныш күйде де болуы мүмкін.

Тұрақты стенокардия

Дәрілерді жедел ауру сезімін жеңілдету және алдын алу шаралары үшін қолданады, дәрілер қатарына органикалық нитраттар, бета адренотежегіштер, кальций өзекшелерінің тежегіштері және кардиомиоциттердің ишемияға тұрақтылығын жоғарлататын коронаропротекторлық әсері бар дәрілер жатады.

НИТРАТТАР. Органикалық нитраттар вазодилатациялық ықпалға ие; Стенокардияның және физикалық күш түссер алдындағы стенокардия, күйзеліс жағдайлардағы стенокардияның алдын алу шаралары мен басу үшін, қысқа әсерлі дәрілік түр глицерил тринитраттын қолданады. Изосорбид динитрат пен изосорбид мононитрат анағұрлым тұрақты және стенокардия ұстамаларының алдын алу шаралары кезінде қолдануға болады. Антиангиналды ықпалының төмендеуіне әкелетін нитраттарға төзімділік, көбінесе ұзақ әсер ететін нитраттарды қолданатын науқастарда байқалады. Науқастарда төзімділік дамуының алдын алу үшін, «нитратсыз кезенді» қажет ететін айғақтық деректер бар. Тасқыну, бас ауру және ортостатикалық гипотензия сияқты жанама ықпалдар нитраттармен жүргізілетін терапияны шектеуі мүмкін, бірақ бұл ықпалдарға да төзімділік тез дамиды.

БЕТА-АДРЕНОТЕЖЕГІШТЕР. Жүректе адренергиялық рецепторларды тежейді, ол жүрек лақтырысын және миокардтың жиырылуын төмендетеді, ал оның салдары, әсіресе физикалық күш түсу кездерінде оттегіге қажеттілікті төмендетеді. Бета-тежегіштері – тұрақты стенокардиямен ауыратын науқастар үшін бірінші бөлімдегі терапия болып келеді. Бета-тежегіштерді қоданғанда ангинозды ұстаманы туғызбау үшін, біртіндеп алып тастау керек; оларды жүрек тамырының вазоспазммен (Принцметал стенокардиясы) ауыратын науқастарға қолданбау керек. Бета-тежегіштер демікпе ұстамаларын қостауы мүмкін және бронхиалды демікпемен ауыратын науқастарға тағайындауға болмайды және өкпенің тарылу аурулары кезінде байқап қолдану керек. Кейбір дәрілер атенолол мен метопролол бета 2 (бронхиалды) рецепторларға аз ықпал етуі мүмкін, сол себепті қатыстылық кардиоселективті болып келеді. Ауа жүретін жолдарға аз ықпал етуі мүмкін, бірақ, бронхты тарылту әсерінен айрылмаған, сол себепті аталған науқастарға қолданбау керек. Бета-тежегіштер брадикардия туғызады және миокардтың жиырылуын төмендетуі мүмкін, кейде жүрек жетіспеушілігін күшейтеді. Оларды атриовентрикулярлы тежелудің екінші және үшінші дәрежелерінде немесе шеткі тамырлардың ауруларымен ауыратын науқастарға тағайындауға болмайды. Бета-тежегіштерді қант диабеті кезінде байқап қолдану керек, себебі тахикардия сияқты гипогликемия симптомдарының бетпердесі болуы мүмкін. Бета-тежегіштер, әсіресе талдамсыз әсер ететін, инсулиннің гипогликемиялық ықпалын күшейтіп, гипогликемия туғызуы мүмкін.

КАЛЬЦИЙ ӨЗЕКШЕЛЕРІНІҢ ТЕЖЕГІШТЕРІ. Әсіресе L типті кальций өзекшелері арқылы кальций иондарының жылжуына кедергі жасап, жүректің өткізгіш жүйесіндегі жасушаларға, жүрек тамырлары мен шеткі артериялардың тегіс бұлшық етті жасушаларындағы кардиомиоциттерге әсер етеді. Верапамилді тұрақты стенокардия кезінде баламалы бета тежегіш ретінде қарастыруға болады, бета тежегіштермен жүргізілетін терапияда стенокардияны бақылау жеткіліксіз кезде ұзақ әсер ететін дигидропиридиннің туындысымен (амлодипин) толықтыруға болады. Кальций өзекшелерінің тежегіштерін тұрақты стенокардиямен ауыратын науқастарға физикалық күш түсу кезінде төзімділікті жоғарлату үшін қолданады. Кальций өзекшелерінің тежегіштерін вазоспастикалық стенокардия (Принцметал стенокардиясы) кезінде қолдануға мүмкін.

КОРОНАРОПРОТЕКТОРЛЫҚ ЗАТТАР. Цитопротекторлық ықпалы үлгіқалыпты қолданылатын нитраттардың, бета тежегіштердің және кальций өзекшелерінің антагонистерінің антиангиналді ықпалын толықтырады.

Тұрақсыз стенокардия

Тұрақсыз стенокардия кезінде инфаркт миокардын болдырмау үшін тез іле-шала және басқыншы фармакотерапияны жүргізуді талап етеді. Тромбозды болдырмау әрекеттерінде ацетилсалицил қышқылы мен гепаринді қолдану жүргізіледі. Нитраттар мен бета-тежегіштерді ишемияны азайту үшін қолданады; егер бета-тежегіштерді қолдану кері көрсетілген кезде, қарынша қызметінің барабар жағдайында, балама ретінде – верапамил қолданылады.

Принцметал стенокардиясы

Жүргізілетін фармакотерапия тұрақсыз стенокардияға ұқсас, тек бета-тежегіштер орынына кальций өзекшелерінің тежегіштері қолданылады.