Выкрывáйіцьця продáвшый
18. Ны про всіх Я кажý. Я знáю, когó вы′брав. Алэ′ збýтысь Пысáнню: «Спожывáюшчый хліб зо Мнóю пудня′в на Мынэ′ п’ятý свою′» (Псал. 40, 10).
19. Зáрэ кажý вам , впырíдж, ныж тóе збулóсь, шоб, як збýдыцьця, то вытэ′ повíрылы, шо гэ′то Я.
20. Напрáвду, напрáвду кажý вам: Хто прыймáе тогó, когó Я пошлю′, той Мынэ′ прыймáе, а хто Мынэ′ прыймáе, то прыймáе Тогó, Хто послáв Мынэ′».
21. Сказáвшы гэ′тэ, Ісýс рострывóжывся дýхом, і засвíдчыв, і сказáв: «Напрáвду, напрáвду кажý вам, шо оды′н з вас продáсьць Мынэ′».
22. Тоды′ учынікы′ стáлы озырáтысь оды′н на одногó, ны вíдаючы, про когó Вин говóрыть.
23. А оды′н учынíк Ёгó, якóго любы′в Ісýс, сыдíв, прытулы′вшысь до грудэ′й Ісýса.
24. Ёмý Сы′мон Пытрó дав знáка , шоб спытáв, хто гэ′то, про когó Вин сказáв.
25. Вин, прыпáвшы до грудэ′й Ісýса, сказáв Ёмý: «Гóсподы! Хто гэ′то?»
26. Ісýс сказáв: «Той, комý Я, вмочы′вшы кусóк хлíба, подáм». І, вмочы′вшы кусóк хлíба, подáв Іýды Сы′моновому Іскарыё′тському.
27. І за гэ′тым кускóм ввыйшóв в ёгó лыхы′й. Тоды′ сказáв ёмý Ісýс: «Шо рóбыш, робы′ хучíй».
28. Алэ′ ныхтó с тых, хто там був, ны догадáвся, нашчóт чогó Вин гэ′тэ ёмý сказáв.
29. А як в Іýды булá скарбíнка з грошы′ма, то дэ′хто подýмав, шо Ісýс кáжэ ёмý: «Купы′ нам, шо трэ′ба на свя′то» абó шоб дав шо-нэ′будь стáрцям.
30. А той, взя′вшы тогó кускá, одрáзу вы′йшов. А булá ныч.
|