Скакаць, выбрыкваць, гоцаць, гацаць.

Скакаць. Устаць, змяніць ляжачае або сядзячае становішча на стаячае. // Прачнуцца, устаць з пасцелі.

(Не магла ўжо трываць іх, як хворая, скокнула з пасцелі. [2.ст. 45]).

Падскочыць, зак. трыв. Наблізіцца скачкамі, хутка падбегчы, пад’ехаць да каго-небудзь, чаго-небудзь, // Разм-падысці, пад’ехаць у патрэбны момант, падаспець.

(Падскочыла мачыха, хацела супакоіць. [2. c т.36])

Ускочыць. 1) Хутка ўстаць, падняцца з месца.

) Скочыць на каго-небудзь, што-небудзь. // ускочыць у сярэдзіну чаго-небудзь.

)Імкліва ўвайсці, сілай уварвацца куды-небудзь.

(У Глінішчах ускочылі, цяпер круцяцца, як ад заразы. [2.ст. 19])

Паскакаць. Скочучы, пачаць перамяшчацца.

(…ен смялей паскакаў за калесамі. [1.ст. 21])

Ісці, ступаць, крочыць, маршыраваць, павольна плесціся, пхнуцца, цягнуцца, брысці, тэпаць, тупаць, трапаць, сыпаць, дыбаць, шыбаваць, шыбаць, часаць, сунуцца, валачыся, цёпкацца, цялепкацца, цялюхкацца, цюпаць, клыгаць, клыпаць, сігаць, джгаць, чухаць, тэпаць, брысці, цягнуцца, плесціся, часаць, перці, перціся, шыбаваць, валачыся, паўзці, сунуцца, клыпаць, дыбаў, тупаў.

Крочыць, зак. трыв.Ісці цверда і шырока ступаючы // хадзіць, ісці размерным крокам.

(Гайліс крочыў у зашпіленым шынялі… [3.ст. 28])

Упаўзці. 1) Паўзучы, узлезці ўнутр чаго-небудзь.

) Паўзком забрацца куды-небудзь. // Перан., разм. З цяжкасцю, павольна ўвайсці куды-небудзь.

(Але на другі дзень хмара зноў упаўзла ў яе адзіноту. [2. c т.55])

Прапаўзці. Перамясціцца, перасунуцца паўзком. // Паўзком пераадолець якую-небудзь адлегласць.

(…падступіла, прапаўзло трывожным ценем і прапала. [2.ст. 55])

Выпаўзці, незак. трыв. 1) Выйсці, выбрацца паўзком.

) Разм. Павольна выйсці, выехаць, паказацца адкуль-небудзь.

(Але калі матка з бацькам паехалі, калі падумала, як яны едуць змёрзлымі санямі, як выпаўзуць з поцемкаў насустрач ім куранёўскія стрэхі… [2.ст. 55])

Паўзці: 1) Перамяшчацца па паверхні, рухаючыся ўсім целам. // распаўсюджвацца, перадавацца (пра чуткі, гукі).

) Павольна рухацца, перамяшчацца. // павольна распаўсюджвацца, перамяшчацца, слацца, (пра туман, дым).

) Марудна праходзіць, цяжка (пра час).

(Паўзлі толькі, паволі, нячутна, як нежывыя… [2.ст. 43])

Цягнуцца. 1) З цяжкасцю ісці, ледзь перастаўляць ногі, плесціся.

) Быць адстаючым, адставаць па якіх-небудзь паказчыках.

(Цягнулася як сама не свая. [2.ст37])

Пацягнуцца. 1) Пачаць рухацца, накіроўвацца ў адным напрамку цугам, чарадой. // павольна пайсці следам за кім-небудзь, чым-небудзь.

) Павольна з цяжкасцю пайсці, паплесціся.

(Яўхім устаў, ускінуў аброці на плячо і пацёгся па коней. [2.ст. 33])

Паплесціся. Пайсці павольна, не спяшаючыся або з намаганнем.

(Калі пад’еў, паплёўся да каня [2.ст. 15])

Пацягнуцца. 1) Пачаць рухацца, накіроўвацца ў адным напрамку цугам, чарадой. // павольна пайсці следам за кім-небудзь, чым-небудзь.

) Павольна з цяжкасцю пайсці, паплесціся.

(…важка пацёгся далей. [1.ст. 71])

Пацягнуцца. 1) Пачаць рухацца, накіроўвацца ў адным напрамку цугам, чарадой. // павольна пайсці следам за кім-небудзь, чым-небудзь.

) Павольна з цяжкасцю пайсці, паплесціся.

(Грыбок…пакорліва пацягнуўся бок хлява. [1.ст. 55])

Лавіць. Здабываць (рыбу, звяроў) з дапамогай спецыяльных прыстасаванняў.

(…што на Прыпяці ловяць рыбу… [1.ст. 45])

Ісці -перамяшчаючыся перасоўвацца ў прасторы: рухацца, ступаючы нагамі, робячы крокі (пра чалавека і жывёлу).

(-Развідняе ўжэ. Ісці трэба[1.ст. 42])

Пацягнуцца.. 1) Пачаць рухацца, накіроўвацца ў адным напрамку цугам, чарадой. // павольна пайсці следам за кім-небудзь, чым-небудзь.

) Павольна з цяжкасцю пайсці, паплесціся

(Яўхім ляніва пацягнуўся да свайго табара. [1.ст. 35])

Ісці. Перамяшчаючыся, перасоўваючыся ў прасторы: рухацца, ступаючы нагамі, робячы крокі (пра чалавека і жывёлу).

(Ён ідзе паціху, крыху горбячыся. [1. ст26 ])

Зайсці. Падысці не прама, а збоку ў абход.

(Вось ужо сталі заходзіць збоку, як бы акружаць. [2.ст. 26])

Сунуцца:1)Ісці, ехаць вельмі павольна // плысці, пасоўвацца.

) Перамяшчацца, перасоўвацца куды-небудзь. // Адсоўвацца.

(Чуў, як Яўхім паволі сунуўся ўпоцемку сваёй палавінай,… [3.ст. 21])

Патупаць. Пайсці, накіравацца куды-небудзь.

(Не сказаў нічога, толькі ўздыхнуў, патупаў да воза… [2.ст. 27])

Убегчы. Увайсці куды-небудзь бягом.

(У пакой убегла вясёлая Параска [3.ст. 13])

Падбегчы, зак. трыв. Да каго-небудзь, чаго-небудзь, і без дапамогі наблізіцца бягом.

(Схамянулася, падбегла да самавара, дастала з печы гарачага вуголля, укінула ў трубу. [3.ст. 11])

Убегчы. Увайсці куды-небудзь бягом.

(Яна ўбегла ў хату, зірнула ў акно. [1. c т.57])

Бегчы, незак. трыв. 1) Хутка рухацца, паерамяшчацца, моцна адштурхоўваючыся ад зямлі нагамі.

) Ліцца, цячы бесперастанным патокам // цячы цуркам // выцякаць цераз край пры награванні, браджэнні // хутка рухацца, перамяшчацца.

(Слёзы так і бягуць. [2.ст. 54]).

Рынуцца. Імкліва кінуцца, накіравацца куды-небудзь, ці за кім небудзь.

(… рынулася ў сенечкі, за імі-у ветраную цемень, у сівер. [2.ст. 53])

Падысці -ідучы, наблізіцца да каго-небудзь, чаго-небудзь.

(Спачатку хацеў ен падысці і да Хадоські… [2.ст. 52])

Бегчы, незак. трыв. Хутка рухацца, перамяшчацца, моцна адштурхоўваючыся ад зямлі нагамі // імкліва накіроўвацца куды-небудзь, рухацца ў якім-небудзь напрамку.

(Толькі Хадоська не бяжыць да яе, трывае. [2.ст. 49])

Шоргаць. Хадзіць, не падымаючы ног. // зачэплівацца чым-небудзь, за што-небудзь.

(Іванка і бацька хутка пасёрбалі шчаўя, забеленага малаком, моўчкі пашаргалі лапцямі да кос. [2.ст. 47])

Патупаць. Пайсці, накіравацца куды-небудзь.

(Кволая, амаль без сілы, ледзь цягнучы ногі, патупала па пакоі [2.ст. 45])

Пабегчы, зак. трыв. Пачаць бегчы // Разм. Хутка пайсці, накіравацца куды-небудзь з якой-небудзь мэтай // Пачаць хутка адступаць, уцякаць.

(Пабегла яшчэ давідна і не паказвалася [3.ст. 26])

Шоргаць. Хадзіць, не падымаючы ног.

(Дашаргаў пасталамі да воза… [2.ст. 14])

Збегаць. Пабегчы, таропка пайсці куды-небудзь, з якой-небудзь мэтай і вярнуцца назад.

(Васілёва маці збегала ў хату… [1.ст. 60])

Наблізіцца. Да каго-небудзь, чаго-небудзь і без дапамогі. Рухаючыся, перамясціцца на больш блізкую адлегласць у адносінах да каго-небудзь, чаго-небудзь.

(… набліжалася панурая ў змроку постаць. [1.ст. 50])

Прыйсці. 1)Ідучы, накіроўваючыся куды-небудзь, дасягнуць якога-небудзь месца; прыбыць куды-небудзь. // з’явіцца куды-небудзь з якой-небудзь мэтай.

(З нейкім клопатам прыйшоў [1.ст. 48])

Прыйсці. 1)Ідучы, накіроўваючыся куды-небудзь, дасягнуць якога-небудзь месца; прыбыць куды-небудзь. // з’явіцца куды-небудзь з якой-небудзь мэтай.

(За гэтым на памяць прыйшлі яму словы… [1.ст. 18])