Негізгі зерттеу әдістері

Негізгі зерттеу әдістері

— Эзофагогастродуоденоскопия;

— ФГДС;

— Манометрия;

— Рентгенологиялық зерттеулер;

— АІЖ ағзаларының КТ;

— 24-сағаттық рН-метрия;

— Тест Бернштейна.

 

 

— Эзофагогастродуоденоскопия;

Рефлюкс-эзофагитті ГЭРА-ның диагностикасы үшін қажет. ЭГДС арқылы рефлюкс-эзофагиттің ауырлық сатысын анықтауға болады. ЭГДС Баррет өңешін анықтау үшін, биопсия жасау үшін, өңеш стриктурасының ауырлық сатысын анықтауға қолданады. (4-сурет)

4-сурет. ЭГДС жасау кезінде өңештің кілегей қабатының эрозирленгенін, гиперемияланған көруге болады (эзофагит). Диагнозды нақтылау үшін биоптатқа гистологиялық зерттеу жасалады.

 

 

· ФГДС – өңештің қабыну өзгерістерін, жараларды, стриктураны, эрозияларды, Баррет өңешін анықтауға болады (5-сурет);

· Манометрия – өңештің төменгі сфинктерінің қысымын өлшеу мақсатында жасалады. Қысым 10 мм с.б. болса, бұл өңештің асқазан сөлінің агрессивті компоненттерінің жоғары әсерін көрсетеді. Бұл әдіс ГЭРА оперативті емі үшін маңызы зор. Манометрия арқылы эзофагитсіз ГЭРА анықтауға болады. Әдіс сезімталдығы – 58%, арнамалылығы - 84 %.   

 

Рентгенологиялық зерттеулер

· Дисфагиясы бар пациенттерге міндетті түрде жасалады. Бұл зерттеу арқылы өңеш жарасын, стриктурасын, диафрагманың өңештік тесігінің грыжасын (ДӨТГ) анықтауға болады.

ДӨТГ анықтау үшін асқазанның рентгенологиясы Транделенбург қалпында жасалады. Осы методика арқылы эзофагит ағымының ауыр сатыларын анықтауға болады. 50% науқастарда гастроэзофагеальды рефлюксті табуға болады. (6-7 сурет)

 

 

9-сурет. Науқастың КТ-суреттерінде өңештің төменгі сфинктері ашық ГЭРА. (стрелкалармен көрсетілген