Przybieżeli do Betlejem pasterze

Do szopy, hej pasterze

sł. i mel. pocz. XX w.

Do szopy, hej pasterze,

do szopy, bo tam cud:

Syn Boży w żłobie leży,

by zbawić ludzki ród.

Refren:

Śpiewajcie Aniołowie,

pasterze grajcie Mu,

kłaniajcie się Królowie,

nie zbudźcie Go ze snu!

Pobiegli pastuszkowie

ze swymi dary tam,

oddali pokłon korny,

bo to ich Bóg i Pan.

Do szopy, hej pasterze,

do szopy wszyscy wraz,

Syn Boży w żłobie leży,

więc śpieszcie, póki czas!

 

Przybieżeli do Betlejem pasterze

sł. i mel. XVII w.

Przybieżeli do Betlejem pasterze

Grając skocznie Dzieciąteczku na lirze.

Refren:

Chwała na wysokości,

A pokój na ziemi.

Oddawali swa ukłony w pokorze

Tobie z serca ochoczego, o Boże!

Refren.

Anioł Pański sam ogłosił te dziwy,

Których oni nie słyszeli jak żywi.

Refren.

Dziwili się napowietrznej muzyce

I myśleli, co to będzie za Dziecię?

Refren.

Któremu się wół i osioł kłaniają

Trzej królowie podarunki oddają.

Refren.

I anieli gromadami pilnują,

Panna czysta wraz z Józefem piastują.

Refren.

 

 

Lulajże, Jezuniu

sł. i mel. XVII w.

Lulajże, Jezuniu, moja perełko.

Lulaj ulubione me pieścidełko.

Refren:

Lulajże, Jezuniu, lulajże lulaj!

A ty go Matulu w płaczu utulaj.

Zamknijże znużone płaczem powieczki.

Utulże zemdlone łkaniem usteczki...

Lulajże piękniuchny nasz aniołeczku.

Lulajże Wdzięczniuchny świata Kwiateczku...

Lulajże Różyczko najozdobniejsza.

Lulajże Lilijko najprzyjemniejsza...

Lulajże przyjemna oczom gwiazdeczko.

Lulaj najśliczniejsze świata Słoneczko...

A wczora z wieczora

sł. i mel. XVII w.

A wczora z wieczora

Z niebieskiego dwora

Przyszła nam nowina

Panna rodzi Syna

Boga prawdziwego

Nieogarnionego

Za wyrokiem boskim

W Betlejem żydowskim

Pastuszkowie mali

W polu wtenczas stali.

(część ukraińska)