Заглавная страница Избранные статьи Случайная статья Познавательные статьи Новые добавления Обратная связь КАТЕГОРИИ: АрхеологияБиология Генетика География Информатика История Логика Маркетинг Математика Менеджмент Механика Педагогика Религия Социология Технологии Физика Философия Финансы Химия Экология ТОП 10 на сайте Приготовление дезинфицирующих растворов различной концентрацииТехника нижней прямой подачи мяча. Франко-прусская война (причины и последствия) Организация работы процедурного кабинета Смысловое и механическое запоминание, их место и роль в усвоении знаний Коммуникативные барьеры и пути их преодоления Обработка изделий медицинского назначения многократного применения Образцы текста публицистического стиля Четыре типа изменения баланса Задачи с ответами для Всероссийской олимпиады по праву Мы поможем в написании ваших работ! ЗНАЕТЕ ЛИ ВЫ?
Влияние общества на человека
Приготовление дезинфицирующих растворов различной концентрации Практические работы по географии для 6 класса Организация работы процедурного кабинета Изменения в неживой природе осенью Уборка процедурного кабинета Сольфеджио. Все правила по сольфеджио Балочные системы. Определение реакций опор и моментов защемления |
Сфера афіцыйна-справавых зносін
Тэма 6 СТЫЛІСТЫКА АФІЦЫЙНА-СПРАВАВЫХ ПАПЕР
Асаблівасці афіцыйна-справавога стылю мовы Афіцыйна-справавы стыль – адзін з функцыянальных стыляў кніжна-пісьмовай мовы. Гэты стыль абслугоўвае афіцыйна-справавую, канцыляр-скую, юрыдычную, дыпламатычную сферы грамадскай дзейнасці чалавека. Рэалізуецца ён у дзяржаўных дакументах, указах, дагаворах, законах і кодэксах, актах, даверанасцях, пратаколах, рэзалюцыях, аб’явах, заявах, справаздачах і інш. Прыклад: ЗАКОН РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ АБ МОВАХ. Артыкул 1. Мэты заканадаўства аб мовах у Рэспубліцы Беларусь. Заканадаўства Рэспублікі Беларусьаб мовах мае на мэце ўрэгуляваць адносіны ў галіне развіцця і ўжывання беларускай, рускай і іншых моў, якімі карыстаецца на-сельніцтва рэспублікі ў дзяржаўным, сацыяльна-эканамічным, культурным жыцці, ахову канстытуцыйных правоў грамадзян у гэтай сферы, выхаванне паважлівых ад-носін да нацыянальнай годнасці чалавека, яго культуры і мовы, далейшае ўмацаван-не дружбы і супрацоўніцтва народаў. ... Публічная знявага, ганьбаванне дзяржаўнай і іншай мовы, стварэнне перашкод і абмежаванняў у карыстанні імі, пропаведзь варожасці на моўнай глебе цягнуць устаноўленую законам адказнасць. [Гэты тэкст характарызуецца дакладнасцю, тэматычна абумоўленай лексікай, ужытай з прамым значэннем, тэрміналагічнай фразеалогіяй. Выклад лаканічны, сінтаксічная канструкцыя простая, насычаная інфармацыяй.]
Сярод іншых кніжных стыляў мовы афіцыйна-справавы вылучаецца пэў-най устойлівасцю і адасобленасцю. Асаблівасці мовы афіцыйна-справавога стылю абумоўлены сферай яго ўжывання. Калі ў мастацкім, публіцыстычным, навуковым тэксце рэалізуюцца такія тыпы мовы, як апавяданне, апісанне і разважанне, дык у афіцыйных даку-ментах выклад ідзе ў стылі прадпісання, канстатацыі, сцверджання. Кожны дакумент патрабуе дакладнасці, акрэсленасці ў падачы фактаў, паслядоўнасці, пэўнасці, лагічнасці, інфарматыўнасці, адназначнасці фарму-лёвак, аб’ектыўнасці ацэнак. Для ўсіх справавых папер уласціва сцісласць, лаканічнасць выкладу, нейтральнасць тону выкладання, высокая ступень стандартызацыі, а таксама высокая частотнасць пэўных моўных формаў.
Мова афіцыйных папер
Прадпісальны характар дакументаў выяўляецца ў адметнасці выкарыс-тання своеасаблівых моўных сродкаў: 1 Афіцыйнаму стылю супрацьпаказаны эмацыянальнасць, суб'ектыў-ная ацэначнасць і гутарковасць. Калі, напрыклад, у штодзённай размове натуральна і звыкла гучаць назоўнікі з ацэначным суфіксам салдацік, дачушка, госцейкі, то ў дакуменце ўжываюцца стылістычна нейтральныя словы (салдат, дачка, госці), прычым толькі ў прамым значэнні. 2 Дакумент адпавядае свайму прызначэнню, калі ён дакладны, г. зн., калі ў ім выклад усіх фактаў адлюстроўвае сапраўдны стан рэчаў і не дапускае магчымасці іншага тлумачэння слоў і выразаў. Дакладнасць забяс-печваецца ўжываннем адназначных і нявобразных слоў, а таксама спецы-яльных, тэматычна абумоўленых тэрмінаў і тэрміналагічных фразеалагіз-маў (бухгалтарскіх, юрыдычных, грамадска-палітычных і інш.): адказчык, заяўнік, атрымальнік, наймальнік, прад'явіцель, ісцец, кватэраўладальнік, баланс, дэнамінацыя, дэпанент, нарматыў, пастанова, указ; ануліраваць, хадайнічаць, сведчыць, безадкладна, вышэйпазначаны, ніжэйназваны, су-праваджальны, выпіска з загаду, бесперапынны стаж, грашовае ўзнага-роджанне, тарыфная стаўка, устаноўчы дагавор і інш. 3 Афіцыйны стыль вызначаецца вялікай колькасцю стандартных срод-каў – канцылярскіх штампаў (канцылярызмаў), г. зн. устойлівых зваро-таў, якія паўтараюцца пры апісанні аднолькавых сітуацый, абазначэнні пашыраных паняццяў: за справаздачны перыяд, з мэтай забеспячэння, давесці да ведама, давяраю атрымаць, перадаць у адпаведныя інстанцыі, подпіс сведчу, прашу дазволіць, прыцягнуць да адказнасці, ставіць у віну, узяць пад кантроль, уступіць у дзеянне і інш. Карыстанне ўстойлівымі выразамі палягчае зносіны ў прававой і адмістрацыйнай сферах. 4 Патрабаванне дакладнасці тэксту не дазваляе рабіць замену назоўніка займеннікам, таму ў справавой мове займеннікі, як правіла, не сустракаюц-ца, а назоўнікі часта паўтараюцца. 5 Характэрная рыса справавой мовы – асаблівая афіцыйнасць афарбоў-кі. Гэтая якасць падкрэсліваецца ў прыватнасці тады, калі асоб жаночага полу абазначаюць па іх занятках, прафесіі назоўнікамі мужчынскага роду: дырэктар Галубоўская, прафесар Навіцкая, доктар Багадарава.
6 У пераважнай большасці дакументаў прадпісанні падаюцца не як вы-казаныя канкрэтным размоўцам, аўтарам, а ідуць ад асобы вельмі абагуле-най, ад імя дзяржавы. Іншымі словамі, афіцыйнаму стылю ўласцівы неаса-бовы характар выказвання. Таму ў справавым тэксце дзеясловы звычайна не ўжываюцца ў форме першай асобы, за выключэннем загадаў, заяў, даклад-ных, аўтабіяграфій. Форма другой асобы ўвогуле адсутнічае. 7 У сувязі з мэтавай устаноўкай дакументаў шырока ўжываюцца ў іх дзеясловы ў неазначальнай форме (арганізаваць, зацвярджаць, най-маць, берагчы, садзейнічаць, прыцягваць), часта ў спалучэнні са словамі неабходна, трэба, абавязаны, мець права і інш.; а таксама зваротныя дзея-словы (забяспечваецца, забараняецца) і дзеясловы цяперашняга часу (арга-нізуе, наймае, зацвярджае, прыцягвае), якія абазначаюць не дзеянні, што адбываюцца ў момант гутаркі, а сталыя дзеянні, якія неабходна выконваць. 8 Замест дзеясловаў часта ўжываюцца аддзеяслоўныя словазлучэнні (расшчэпленыя выказнікі): аказаць дапамогу (замест "дапамагчы"), пры-маць удзел (удзельнічаць), правесці рэканструкцыю, прыняць (давесці) да ведама, ажыццяўляць кіраўніцтва. 9 Большасць назоўнікаў у афіцыйным тэксце – абстрактныя (абавязак, права, узрост і інш.). Таксама вельмі пашыраныя аддзеяслоўныя назоўнікі на -нне, -ццё (дасягненне, выкананне, пагадненне, захаванне, развіццё). 10 Лічэбнікі ў афіцыйных дакументах падаюцца словамі ці лічбай і яе слоўным тлумачэннем у дужках: пяцьдзесят дзён; 286 (дзвесце восемдзесят шэсць) рублёў. 11 Непажадана ўжываць у дакуменце без патрэбы запазычаныя словы. Не ўжываюцца эмацыянальна-экспрэсіўныя, дыялектныя, жаргонныя, пра-стамоўныя словы і выразы, словы з пераносным значэннем, фразеалагічныя нетэрміналагічныя словазлучэнні, выклічнікі. 12 У сінтаксісе афіцыйна-справавога стылю перавага надаецца простым сказам, насычаным інфармацыяй. 13 Але ў сувязі з патрабаваннямі асаблівай лагічнасці, паслядоўнасці і дакладнасці развіцця думкі, таксама шырока ўжываюцца і складаныя сказы, канструкцыі са складанымі злучнікамі (у выніку таго, што..., у сувязі з тым, што..., з прычыны таго, што..., дзякуючы таму, што..., нягледзячы на тое, што..., для таго, каб..., у выніку чаго) і адыменнымі прыназоўнікамі (разам з тым, з мэтай, у сувязі, на працягу, у выніку, у мэтах, у адносінах, па дасягненні, па лініі, пры дапамозе, за выключэннем, шляхам, дзякуючы), дзеепрыметныя і дзеепрыслоўныя звароты. 14 Для стылю заканадаўчых дакументаў характэрны ўскладненыя кам-пазіцыйныя канструкцыі, якія часам складаюцца з шматлікіх раздзелаў, па-раграфаў, пунктаў і падпунктаў. 15 Вельмі важна ў афіцыйным тэксце строга вытрымліваць пэўны пара-дак членаў сказа. 16 Не ўжываюцца ў дакуменце ўсе віды экспрэсіўных сінтаксічных канструкцый (пытальныя, клічныя сказы), а таксама простая мова. 17 Функцыя дакумента патрабуе таго, каб ён быў ясны, выкладзены лагічнай, нескладанай мовай. Дакументу аднолькава шкодзіць як недагаво-ранасць, так і шматслоўнасць, тэкст павінен быць сціслы. Поўная абгрунта-ванасць дакумента і важкія доказы робяць яго пераканаўчым. Уздзеянне рускай мовы на беларускую ў сферы справаводства
Як вядома, беларуская мова функцыянуе не ізалявана ад рускай, пад уздзеяннем апошняй ідзе развіццё афіцыйнага стылю. У дапаможніках, пры-свечаных рускамоўнаму справаводству, лічыцца заганай ужываць архаічныя і канцылярскія словы, звароты: настоящая справка, действительно прожи-вает, по поводу вашей просьбы, на предмет, предъявитель сего, дано сие в том, в просьбе моей прошу не отказать і пад. Яшчэ больш непажаданыя іх калькі (дадзеная даведка, сапраўды пражывае) для беларускай мовы, у якой няма гэткага, як у рускай, разыходжання паміж стылямі кніжнымі і гутарко-вым. Пры даслоўным перакладзе ўзнікае таўталогія, немілагучнасць: Дадзе-нае пасведчанне выдадзена... А нярэдка беларусы разумеюць слова настоя-щий у дакументах як сапраўдны і паводле такога разумення пісалі: Даведка сапраўдная выдадзена... Гэта надакладнае ўжыванне: рускі прыметнік настоящий у тэксце дакумента абазначае гэты. Калькуюцца (даслоўна перакладаюцца з рускай мовы) выразы, цэлыя сказы, што ўжываюцца ў аб'явах, паведамленнях, гандлёвай рэкламе і пад. Часта можна прачытаць, пачуць: звяртацца за даведкамі, запрашаем за пакупкамі, чарга за малаком... Найлепш было б знайсці натуральныя бела-рускія выразы, бліжэйшыя да жывой мовы: купіце ў нас, калі ласка, просім купіць у нас... Калі ж на першым часе лёгка не знаходзіцца беларускі адпаведнік, то варта хоць захоўваць граматычныя нормы пры калькаванні: звяртацца па даведкі, чарга па малако. Сучаснае беларускае справаводства – у стадыі станаўлення. Навідавоку дзве тэндэнцыі: перайманне ўзораў, выпрацаваных у рускай мове, і пошук уласных моўна-стылёвых сродкаў (наватворы, вяртанне даўніх слоў і зваро-таў). Адсюль у практыцы непазбежныя варыянты, сінонімы: аб'ява – абвестка, даверанасць – даручэнне, дагавор – дамова, умова; перагаворы – перамовы, спонсар – фундатар, тыраж – наклад, экземпляр – паасобнік і інш. Удасканальваць афармленне, мову, стыль дакумента, у прыватнасці паз-бягаць моўных лішнотаў, трэба найперш дзеля павышэння яго эфектыўнас-ці. Цікавае меркаванне доктара эканамічных навук В. Цярэшчанкі: "Пра што папярэджваюць работніка, калі, напрыклад, прапануюць "старанна праве-рыць", "глыбока прааналізаваць", "уважліва азнаёміцца"? Цяжка сказаць. Усе гэтыя "старанна", "глыбока", "уважліва" – бескарысныя і ніколі не змусяць да большай "стараннасці" або "ўважлівасці"." Тэма 7
|
|||||||
Последнее изменение этой страницы: 2016-12-30; просмотров: 658; Нарушение авторского права страницы; Мы поможем в написании вашей работы! infopedia.su Все материалы представленные на сайте исключительно с целью ознакомления читателями и не преследуют коммерческих целей или нарушение авторских прав. Обратная связь - 3.135.200.211 (0.009 с.) |