Ситуация в моладавскей срр и война 5 mes (1992).

 

1) Ружницы мендзы правобжежно и леворжежньо Молдавьен взмачнение пшез Москве

2) Пшелом лат 80 и 90 20 в. – тенденцье реформаторские и нацьоналистычне в Моладвскей СРР (национальнощьчи и unioniści)

3) 1989 - ustawa językowa

4) 2.09.1990 – Naddniestrzńska Mołdawska SRR w składzie ZSRR.

 

WOJNA 5-MIESIĘCNA (1.03-21.07.1992)

4) Pierwotny plan sił mołdawskich – zajęcie miasta Dubossary, następnie Tyraspolu

5) Operacja Koń trojański

6) 21.07 – zawarcie rozejmu – usankcjonowanie obecności rosyjskich sił zbrojnych na obszarze Naddniestrza

 

Przyczyny niechęci elit i społeczeństwa Naddniestzra wobec reintegracji z Moldaawią

 

4) brak wspólnej tożsamości

5) Lepsza sytuacja spoleczno-gpspogarcz w Naddniestrzu niż pozpstałych częściach Mołdawii – ze względu na wydatne wsparxie FR. (np dotacje celowe, rosyjski rynek pracy i subsydia gazowe)

6) utrzymywanie pamięci o wojne z 1992 r)

 

 Образ путина в снг. – что то сообщить на тен темат.

что думает молодежь

навальный – снятие

как относятся к ввп

исследования

 

выспа россия – читать мат. 1990

 

спеуифика

что то про изоляцию.

 

Поддержка церковью религии в РФ.

 

это для порадецких паньств.

 

 

 

конец.

 

обнестци

АРМЕНИЯ!

 

 

 

Материал следующего занятия:

 

1) V. Avioutskii, Aksamitne rewolucje, Warszawa 2007, rozdz. 3

 

Bartuzi

 

2) Бартузи, Грузинский кочел менджу абхазиум осетиеом полудневом а аджарио 1991-2006,

3) ред. Петр острашевский. Конфликт колониальны и постколонияльне, африцы и азии, варшава 2006.

4) каилия ницки – абхазия и осетия полуднева. Пьенки жемоцарст 1972-2009 – камилия ницки – жрудла ненавищьчи. конфликты этничны в краях посткоммунистичны. Краков-варшава 2009.

 

Грузия. Конфликты 2009 – до революции руж.

 

Przyczyny niechęci elit i społeczeństwa Naddniestrza wobec reintegracji z Moldawią

5) brak wspólnej tożsamości

6) lepsza sytuacja społeczno-gospodarcza w Naddniestrzu niż pozastałych częściach Mołdawii – ze względu na wydatne wsparcie Federacji Rosyjskiej (np. dotacje celowe, rosyjsk rynek pracy i subsydia gazowe)

7) Utzymanie pamięci o wojnie z 1992

8) Tworzenie obrazu wroga przez elity naddniestrzańskie (охрана комбатантов войн)

 

**фото: Встреча Вадима Краснощельскего и Игоря Додома**

 

Dwutorowość Kiszyniowa względem problemu Naddniestrza

— Президент Додон: prorosyjskość, niewykluczanie federalizacji Mołdawii

— Parlament i rząd z Pavlem Filipiem na czele: odrucznie modelu federalizacyyjnego, postulowanie wycofania sił rosyjskich Naddniestrza

Wpływ Naddniestrza na bezpieczeństwo Ukrainy:

3) Naddniestrze jako bardzo ważny komponent trwającego konfliktu ukraińskiego

4) Nieuregulowany status Naddniestrza ułatwia nielegalny przerływ towarów przez granicę mołdawsko-ukraińską (kooperacja władz ukraińskich i mołdawskich w kwestii rozwiązania problemu)

 

**фото: Uroczyste otwarcie punktu Pierwomajsk-Kuczugan – liepec, 2017**

 

Молдавия.

Политическая система. Зарубежная политика.

Года полит. система выглядла так:

 

10) республика, как;

11) позиция президента дощьчь слаба.

12) названичение президента через парламент, а не выбора;

13) высокая ротация власти

14) плюрализм в медиях.

15) медия паньствове;

16) много угрупповань; доступ был в мьяре захованы;

17) Молдавия важна

18) потом появилась партия коммунистов.

доминацья в парламенте (принаки доминации).

-

 

В 2009 – появление пророссийских сил.

 

 

Мамы экпипы прозаходне.

Борьба с коррупция.

Модернизация структуральна.

2010 - негациация с унией европейской.

Отсутствие реформ,

Появление новых структур власти – Влад один и второй.

 

Использование доминации в различных структур.

Выкожистание афияр (потерпевших) в банковской сфере и других.

 

Партия либерально-демократична.

 

Прездиент – проросийский.

Парламент – прозаходний.

 

Реакция РФ:

3) в начале не реаговала

4) после – санкции.

 

— Заужение стартегичне.

— Президент поддерживает контакты с РФ.

— низкая интенсивность

— проблемы

— кооперация

— ФР – кооперация на пожьеме президнта

— первша визита додона в РФ – была ифна, что визит приносит положительные скутки

— корцель

— брак подставовых услуг – вплыв призису демографичнего

— высокий уровень православия

Aksamitne rewolucje – zastosowanie socjotechniki walki informacyjnej i działań psychologicznych w praktyce (część 1)

Aksamitne rewolucje, które przetoczyły się przez część krajów będących przed 1989 r. w orbicie ZSRR były rewolucją epoki e – mediów. W tym przypadku zamiast typowych dla klasycznych rewolucji zamieszek, demolowania oraz plądrowania sklepów i walk ulicznych mogliśmy obserwować spektakl polityczny na bieżąco transmitowany przez środki masowego przekazu. Wydarzenia te przypominały bardziej prowadzone na żywo swego rodzaju reality show i w przestrzeni medialnej były dalszą, informacyjną sekwencją „zjawiska CNN”.

Aksamitne rewolucje były przewrotami politycznymi charakterystycznymi dla XXI w. – wieku społeczeństwa informacyjnego z wszystkimi tego konsekwencjami. W miejsce – używając leninowskiej nomenklatury – awangardy rewolucyjnej pojawiła się sieciocentryczna organizacja. Zamiast bezpardonowej walki ulicznej z elementami wojny domowej była kampania medialna. Nie było ostrzeliwania siedzib rządowych – co jest częstym widokiem podczas rewolucji – a zamiast tego widzieliśmy zastosowanie elementów wojny psychologicznej: wyśmiewanie przywódców oraz „demoralizowanie” funkcjonariuszy i zwolenników przeciwnika w rozmowie, poprzez fraternizację, czy też wysyłanie na pierwszą „linię frontu” dziewcząt z kwiatami w ręku, które w czasie chłodu, za pomocą herbaty i ciepłych posiłków, z uśmiechem na twarzy miały przekonać do postulatów aksamitnych rewolucjonistów funkcjonariuszy resortów siłowych skrytych za tarczami.

Zjawisko aksamitnych rewolucji ujawniło także nowe trendy w polityce ogólnoświatowej jakim jest użycie wyspecjalizowanych agencji public relations, które działaniami o charakterze promocyjnym wspierają metody stosowane przez młodzieżowe ruchy rewolucyjne stosujące szeroką paletę socjotechniki przekazu informacyjnego: od klasycznego PR-u po agresywną czarną propagandę. Praktyka aksamitnych rewolucji pokazała, że obok funduszy idących z konkretnych rządów państw zainteresowanych obaleniem władzy w danym kraju przekazywanych rewolucjonistom via fundacje i inne organizacje pozarządowe, tysięcy młodych ludzi stanowiących bazę personalną aksamitnych rewolt, istotnym czynnikiem w ich wywoływaniu i przeprowadzaniu są także wyspecjalizowane agencje public relations.

Aksamitne rewolucje, to zjawisko o zasięgu ponadnarodowym. W kwietniu 2005 r., a więc po kilku aksamitnych rewoltach takie organizacje jak: „Pora”, „My”, „Birge”, „Kahar” i „Yox” utworzyły międzynarodową sieć organizacji, które za cel postawiły sobie koordynację na rzecz „wysiłków demokratyzacyjnych na terenie byłego ZSRR”[1]. Kilka miesięcy później, w czerwcu, przywódcy takich organizacji jak: „Otpor” (Serbia), „Gong” (Chorwacja), „KAN” („Kosova Action Network”- Kosowo), „Loja” („Świeczka”- Macedonia), „Mjaft” (Albania), „Unitas” (Czarnogóra), „Pora” (Ukraina), „YHRM” („Youth Human Rights Movement”- Rosja), „YIHR” („Youth Initiative for Human Rights”- Serbia), „Yox” (Azerbejdżan), „Żubr” (Białoruś) i „PoF- Pulse of Freedom” (Liban) zebrali się na kongresie w Kruje (Albania). Przedstawiciele organizacji aksamitnych rewolucjonistów podpisali deklarację założycielską: „My, przedstawiciele ruchów i organizacji walczących o demokrację i wolność przy użyciu pokojowych środków, składamy niniejszym tę deklarację wsparcia i solidarności. Każda lokalna walka o wolność i demokrację stanowi naszą wspólną walkę. Będziemy się wzajemnie wspierać. Każdy atak na jednego z nas będzie traktowany jak atak na nas wszystkich”[2]. Kilka miesięcy wcześniej przed podpisaniem powyższej deklaracji, w lutym 2005 r. rewolucjoniści spotkali się w Bratysławie z prezydentem George Bushem, który gościł na Słowacji z okazji szczytu Bush – Putin. Młodzi rewolucjoniści byli tam w ramach forum organizacji pozarządowych występujących przeciwko totalitaryzmowi. Jako kolejny cel swoich działań wskazali Rosję oraz Białoruś. Prezydent Bush przemawiając do nich zachęcał ich do dalszej walki na rzecz demokratyzacji całego globu.

Na działalność międzynarodówki aksamitnych rewolucjonistów bez wątpienia należy patrzeć w szerszym, geopolitycznym kontekście i dopiero w tym świetle można ocenić ich znaczenie i niebagatelną rolę jaką odegrali i nadal odgrywają w wydarzeniach na geopolitycznej szachownicy świata. W niniejszym opracowaniu nie będziemy jednak analizować geopolitycznych, geostrategicznych i geoekonomicznych konsekwencji aksamitnych rewolt na obszarze krajów byłego ZSRR, ale rozpatrzymy działalność aksamitnych rewolucjonistów na płaszczyźnie walki informacyjnej i działań psychologicznych. Nasza uwaga w kontekście aksamitnych rewolucji skoncentruje się na obszarze taktyki i strategii obranej przez ruchy rewolucyjne oraz sposobów zastosowania socjotechniki walki informacyjnej.