Обменно-замещающее переливание крови

Идею этого метода сформулировал И.П. Михайловский в 1914 году. В клинических условиях впервые полную замену крови осуществили О.С. Глозман и А.П. Касаткина в 1945 году. Обменно- замещающее переливание крови представляет собой частичное или полное удаление крови из кровяного русла реципиента и одновременное возмеще­ние ее таким же количеством донорской крови. Для этого используют свежеконсервированную кровь или консервированную кровь небольших сро­ков хранения (3-5 дней). Показанием к обменной трансфузии служат раз­личные отравления, гемолитическая болезнь новорожденных, гемотрансфузионный шок и другие состояния, требующие выведения из организма токсичных вещества.

Кровопускание осуществляют из крупной вены или артерии путем ее пункции. Лучше всего это делать путем установки катетера в нижнюю по­лую вену путем пункции бедренной вены по Сельдингеру. Если это осуще­ствить невозможно, то обнажают большую подкожную вену бедра и через нее осуществляют постановку катетера. Кровопускание из артерии прово­дят путем обнажения ее с последующей пункцией. Переливание консерви­рованной крови выполняют внутривенно.

Обменно-замещающее переливание крови может проводиться двумя способами: непрерывным и прерывистым.

При непрерывном способе удаление крови реципиента и вливание донорской крови производят одновременно, со средней скоростью до 1000 мл за 15-20 минут. Для полноценного замещения крови иногда требуется до 10-15 литров донорской крови. В настоящее время обменное перелива­ние крови начинают с кровопускания и одновременной трансфузии поли­глюкина струйно-капельным методом (Аграненко В.А., 1997). Перелива­ние полиглюкина в дозе до 500 мл давало возможность произвести крово­пускание объемом до 1500 мл без серьезных и длительных нарушений ге­модинамики.

При прерывистом способе эксфузия и трансфузия крови чередуют­ся. Во избежание больших колебаний АД рекомендуется производить кро­вопускание и переливание относительно небольшими порциями крови (200-300 мл).

Обменно-замещающее переливание крови у новорожденных с гемо­литической болезнью осуществляют через пуповину по методу Даймонда. С соблюдением правил асептики, в условиях операционной, конец пупоч­ного канатика отсекается ножницами на расстоянии 2 см от пупочного кольца. Обнажается просвет пупочной вены, из которой поступает кровь. Стенка вены берется на зажим, в нее вводится тонкий катетер. Одним шприцем отсасывается 15 мл крови, а другим вводится 20 мл резус- отрицательной одногруппной свежецитратной крови. Таким образом, чередуя эксфузию с трансфузией, извлекается 200-300 мл, а вводится 350-450 мл донорской крови. Через каждые 100 мл перелитой крови вводится 1 мл 10% раствора глюконата кальция для нейтрализации цитрата натрия. Уда­ленная кровь собирается последовательно в пробирки и отправляется в ла­бораторию для установления степени замены резус-положительных эрит­роцитов ребенка на резус-отрицательные эритроциты донорской крови. По результатам исследования определяют эффективность обменно- замещающего переливания крови.*****************

 

6 БӨЛІМ. ҚАН КОМПОНЕНТТЕРІ МЕН ПРЕПАРАТТАРЫН ҚҰЮ

Қанды фракциондау саласындағы соңғы екі онжылдықтағы жетістіктер, жасуша қызметтерін және оларды сақтау әдістерін терең зерттеп білу, бөлек жасушаларды, плазма және оның препараттарын қолданудағы клиникалық тәжірибенің оң болуы, дәстүрлі қан құюға деген көзқарасты қайта қарастыруға негіз болды, осылай компонентті гемотерапия атты жаңа бағыт пайда болды. Ол Румянцева А.Г. және оның авторластарымен жазылған «Клиникалық трансфузиология» (1997) монографиясында және Шевченко Ю.Л. және оның авторластарымен жазылған «Жалпы және клиникалық трансфузиология бойынша нұсқаулық» (2003) атты монографиясында барынша жақсы баяндалып көрсетілген. Осы бөлімді баяндауда біз осы монографияларда көрсетілген және ҚР ДСМ 18.09.2009 №666 бұйрығына сәйкес Қанды, оның компоненттері мен препараттарын құю, сақтау туралы Ережедегі басты қағидалар негіз болды.

Қан компоненттерін құю сұйылтылмаған қанды құюдың барлық ережелері бойынша жүргізіледі! Компонентті терапия қағидаты науқас ағзасындағы қан жасушаларының, ақуыздың, қан ұю факторларының жеткіліксіздігін толықтыру сұйылтылмаған қанды құю арқылы емес, эритроцит массасын, тромбоцит немесе лейкоцит концентраттарын, плазма немесе оның препараттарын құю арқылы жүргізіледі.

6.1. Қанның жасушалық компоненттері

Қанның жасушалық компоненттеріне эритроцитті компоненттер (эритроцитті масса; эритроцитті взвесь; лейкоциттері мен тромбоциттері алынған эритроцитті масса; ерітілген және жуылған эритроцитті масса, «Модифицирленген қан»), лейкоцит концентраты, тромбоцит концентраты.

Эритроцитті компоненттер

Эритроциттер қанның негізгі жасушалық компоненті болып табылады. Қанның қызмет құру ортасы бірнеше эритроцитті орта қатарын дайындайды, олар құрамында қалдық плазманың, лейкоциттердің, тромбоциттердің болуымен, ресуспендирлеуші консервілейтін ерітіндінің болу болмауымен ажыратылады. Эритроцитті қатардың келесі түрлерін ажыратады.

Эритроцитті масса

Эритроцитті масса (ЭМ) – эритроциттің жоғарғы концентрациясынан (70-80%), плазмадан (20-30%) және аздап тромбоцит және лейкоциттен тұратын, қанның біріншілік фракциондау өнімі. Эритроциттердің негізгі міндеті оттегі және көмірқышқылын байланыстыру болғандықтан, ол анемия кезінде қолданылады. Эритроцит гемоглобині өкпеде өзіне оттегіні байланыстырып, тіндерге тасымалдайды, ал тіндерден көмірқышқыл газын өкпеге жеткізеді, дем шығарумен ол сыртқа шығады. Қаннан жасалған, глюгицир немесе цитроглюкофосфатта консервіленген ЭМ-ның сақтау мерзімі 21 күнді құрайды.

 

Эритровзвесь

Эритровзвесь (ЭВ) деп, 0,9% Натрий хлорид ерітіндісіндегі немесе арнайы консерванттағы, мысалы, "Модежель", модифицирленген желатин, натрий гидрокарбонаты және хлоридінен тұратын 8% ерітіндісіндегі эритроцитті массаны айтамыз. Осындай консервантта дайындалған ЭВ, айқын гемодинамикалық және реологиялық әсер көрсетеді. Сондай ак, модежель эритроциттердің морфофункционалды құрамын +4°С температурада 21 күн сақталуын қамтамасыз етеді. Құрамында плазма, лейкоцит және тромбоциттің аз болуына байланысты ЭВ сұйылтылмаған қанмен салыстырғанда аз реактогенділік тән. Жедел қан жоғалту кезінде кеңінен қолданылады.

Эритроконцентрат

Эритроконцентрат (ЭК) – плазмасы және лейкоцитарлы қабаты толық жойылған жетілген эритроцитті орта болып табылады. ЭК-тағы эритроцит мөлшері 90-95%. ЭК құюдан бұрын 0,9% натрий хлорид ерітіндісімен немесе арнайы консервантпен 1:1 қатынаста ерітеді.

Бұл компоненттер, консервирленген қан секілді, +4-6°С температурада 21 күн бойы тоңазытқышта сақталады. Сақтау мерзімінің ұлғаюымен, эритроциттердің «қартаю» процессі артады. 21 күн сақталған ЭМ құю кезінде реципиенттегі өміршеңдігі бір тәуліктен соң 70% құрайды. Сондықтан қазіргі таңда ЭМ қайта қалпына келтіру әдістері ойластырылған.

Қалпына келтірілген ЭМ, қалпына кел тіру әдісі немесе ЭМ «жасарту» “Эритропифаден” деп аталатын ерітіндіде +37°С температурада 1,5 сағат бойы инкубациялаудан тұрады. Бұл ерітінді құрамында рибоксин, натрий пируваты, натрий фосфаты, аденин және натрий хлоридінің изотониялық ерітіндісі бар. Қалпына келген ЭМ сақтау мерзімі +4°С температурада 3-4 күнді құрайды. Жасарған эритроциттерді

-196°С температурада сұйық азотта криоконсервирлеу әдісі олардың сақтау мерзімін ұзартуға септігін тигізеді.

Лейкоциттері мен тромбоциттері барынша алынған эритроцитті масса

Қанның көп рет жасалған гемотрансфузиясы және ЭМ кезінде, лейкоцит және тромбоцит антигендерімен байланысты аллоиммунизация жүретіндігін, клиникалық тәжірибе дәлелдейді. Осындай құбылыста қан құю посттрансфузионды гемолитикалық емес реакцияның туындауымен жүруі мүмкін. Осыған орай кей топтағы науқастарға лейкоциттері мен тромбоциттері барынша алынған эритроцитті массаны құю қажет болады. Оны Эритроциттік массаны сериялық центрифугалау немесе үш, бес рет жуып шаю арқылы алуға болады. Алайда бұл әдіс үлкен қажырлы еңбекті және 20-30% ЭМ жоғалтумен ерекшеленеді. Лейкоциттері мен тромбоциттері барынша алынған эритроцитті массаны, екі немесе бес күн сақталған қанды қысқа уақыт (15 минут) (+37°С) қыздыру, сосын центрифугалау арқылы плазма және лейкоцитарлы қабатын (ЭМ жуып шаймай) жоя отырып алатын жаңа әдіс ойлап табылған. Бұл әдіс 82-90% лейкоци­тті жоя алады. Шетелде лейкоциттері мен тромбоциттері барынша алынған эритроцитті массаны алу үшін арнайы фильтр қолданады, ол 90-99% дейінгі жасушаларды жояды.

Ерітілген және жуылған эритроцитті масса

Эритроциттерді криоконсервирлеу, еріту және жуу әдісі туралы жоғарыда «ЭМ муздату арқылы консервирлеу» бөлімінде баяндалды. Ерітілген және жуылған эритроциттерді 24 сағат ішінде қолдану керек.

 

 

"Модифицирленген қан”

"Модифицирленген қан” - консервирленген қаннан лейкоцитарлы қабатты алып тастағанда пайда болады. Ол жедел кан жоғалту, шок және басқа да жағдайлар кезінде, тек эритроцит пен плазма керек болатын, лейкоцит және тромбоциттермен шақырылған аллоиммунизацияда табысты қолданылады.

Қанның газ тасымалдаушыларын құю тиімділігі әрбір құю сайын бағалануы тиіс. Тиімділік белгісі ретінде клиникалық мәліметтерінен басқа,айналымдағы қан көлемінің көрсеткіштері, қанның оттегімен қанығуы, гемоглобин, гематокрит, эритроцит деңгейінің сандық ұлғаюы жатады. ЭМ бір бірлігін құю, гемоглобин мөлшерін 10 г/л, гематокритті 3% -ға жоғарлатады. Қанкету тоқтап, 250 мл ЭМ құйғаннан соң 1 сағаттан соң айналымдағы жалпы өан көлемі ұлғаяды. Гематрансфузиядан соң гемоглобин мөлшерінің жеткілікті ұлғаймауы, тоқтамаған қан кету, спленомегалия, иммунологиялық үйлесімсіздік және ұзақ гипертермия кезінде байқалады. Эритроциттің әрбір тиімсіз құйылуына анализ жасалуы тиіс. ЭМ трансфузиясының басымдығы және арнайы көрсеткіштері 6 кестеде көрсетілген.

 

Артықшылықтар	Көрсеткіштер
Аз көлемді трансфузионды орта да оттегі тасымалдаудың жоғары болуы	Гиперволемия, жүрек-өкпе, бүйрек жеткіліксіздігі кезіндегі анемия және анемиялық гипоксия
Сезімталдық факторларының (плазма ақуызы, лейкоцит, тромбоцит) болмауы немесе құрамында минимальды мөлшерде болуы	Сенсибилизациямен, аллергиямен, ауто және изоиммунды антиденелермен байланысты қайта қан құю кезіндегі посттрансфузионды реакциямен бірлескен анемиялар Массивті трансфузия синдромы, тіндік сәйкессіздік, аллоиммунизацияның алдын алу. Гемолитикалық анемия Мүшелер мен тіндердің трансплантациясы
Ыдырау өнімдері мен вазоактивті заттардың аз мөлшері немесе болмауы (калий, натрий, гистамин және т.б.)	Бауыр қызметі бұзылған жүрек және бүйрек жетіспеушілігімен бірлескен анемия
Микроагрегаттар құрамының төмен болуы	Тромбэмболия қаупі бар, жүрек-өкпелік жетіспеушілігімен бірлескен анемия
Тромбоциттердің және қан ұюдың плазмалық факторларының болмауы	Қанның плазма белоктарына жоғары сезімталдығы, тромбоз, гиперкоагуляцияға бейімділігі, тромбофлебит ауруымен біріккен анемиялар
Сарысулық гепатитті жұқтыру қаупінің төмен болуы	Барлық пациенттер
0(1) қан тобынан алынған ЭМ қолдану мүмкіндігі	Барлық пациенттер

 

Лейкоциттер концентраты

«Консервирленген қанды жасушалық компоненттер мен плазмаға фракциондау нұсқауына» сәйкес (1987) лейкоциттер концентратын (ЛК) қаннан "Гемакон 500/300" бен "Компопласт-300” біріккен контейнерлерін қолдана отырып центрифугалау арқылы алады. ЛК-ын ФК-3,5 және РК-0,5 отандық аппараттарын қолдана отырып дайындауға болады.. Лейкоциттер концентраты – бұл құрамында плазма мен басқа да жасушалық формалары (эритроциттер, тромбоциттер) бар лейкоциттерге бай трансфузионды орта. Лейкоциттер өзінің құрылымы мен функционалдық қасиеттері бойынша күрделі ядролы жасушалар болып табылады және ағзаның жасушалық қорғаныс факторына жатады. Олардың негізгі қызметі – микробтардың фагоцитозын жүзеге асыру. ЛКда лейкоциттер шеткері қанға қарағанда 4-8 есе көп. Жаңа алынған ЛК сақтауға жарамайды және жақын арада қолданылуға тиіс. Сегіз сағаттан кейін гранулоциттер қабыну ошағына циркуляция және миграция жасау қабілетінен айырылады.

ЛК ұзақ сақтау және қорға жинау үшін криоконсервация жасау қажет. Мұздатуды жай немесе бірден -196°С дейін жасайды. Қатыру аяқталғаннан кейін ЛК контейнерлерін сұйық азоты бункерге ауыстырады, онда олар үш – бес жыл сақталады. Ерітілген ЛК сақтауға жарамсыз және науқасқа бірден құйылуы керек.

ЛК құю көрсеткіштері қазіргі уақытта түпкілікті шешілмеген. Негізінде, ЛК трансфузиясы иммунокоррекцияға, яғни фагоциттер мен Т-лимфоциттерді – иммундық жүйенің жасушалық түрін белсендендіруге бағытталған. Сондықтан ЛК сепсис, айқын интоксикацияда, диссеминирленген вирусты инфекцияда, гранулоцитопенияда құяды.

Тромбоциттер концентраты.

Тромбоциттер концентраты (ТК) – аз мөлшердегі плазмада (50 мл дейін) тромбоциттердің (90-97%) жоғары концентрациясы бар трансфузионды орта. 1 мкл қанда 180-300 тромбоциттер болады. Тромбоциттердің айналымдағы мерзімі 8-11 күн, одан кейін бауыр мен талақтың ретикулды-макрофагальды элементтерімен секвестрленеді. Тромбоциттердің бетінде пламаның ұю факторлары адсорбирленген (фибриноген, V және VII-XII факторлар). Тромбоциттер гемостаз үрдісінің биохимиялық механизмдеріне тікелей қатысады. Тромбоциттердің негізгі қызметі: агрегация, қанды ұйыту, қан ұйындысын түзу, зақымдалған қан тамырларының түйілуін шақыру. Емдік тәжірибеде ТК гемостазды қалпына келтіру үшін, тромбоциттер санының жетіспеуінде немесе қызметінің жетіспеуінде қолданады.

Тромбоциттерді қаннан бөлудің бірнеше әдісі бар:

• Қан жасушаларының центрифугалық сепараторларын қолданатын аппаратты әдіс ("Cobe Spectra", "Hemonetics V-50" және Ресей аппараттары ФК-3,5 пен РК-0,5);

• Бай тромбоциттік плазманы дифференцирленген центрифугалау әдісі;

• Лейкотромбоциттік қабаттан дифференцирленген центрифугалау;

• Комбинирленген әдіс плазма мен лейкоцитарлық қабаттан дифференцирленген центрифугалау.

Бөлінген және консервирленген ТК "Гемакон" немесе "Компопласт" отандық полимерлі контейнерлерінде +22°С 72-120 сағат сақтайды. ТК құйған кезде гемостатикалық әсер көрсетеді.

 

6.2. Плазма және оның түрлері.

Плазма – ағзаның тіндеріне қоректік және өмірлік маңызды заттардың тасымалын жүзеге асыратын қанның сұйық құрамы. Оның көлемі жалпы дене салмағының 4%ын құрайды. Плазма қорғаныстық (иммунды) реакцияға, қан ұюына және алмасу өнімдерін шығаруға қатысады. Плазма (90%) судан, (7-8%) ақуыздан, (1,1%) органикалық, (0,9%) бейорганикалық заттардан тұрады. Плазманың құрамында көптеген биологиялық белсенді компоненттер (ақуыздар, майлар, липопротеидтер, көмірсулар, ферменттер, витаминдер, гормондар) болады. Плазма топтық сәйкестік бойынша, ал балаларда қосымша резус сәйкестік бойынша құйылады. Құяр алдында биологиялық сынама жасалады.

Плазманы центрифугалау, спонтанды тұндыру немесе ФК-3,5 және РК-0,5, сонымен қатар шет елдік - "Hemonetics V-50", "Aminco", IBM-2997 автоматты сепараторлар арқылы плазмаферездеу жолымен донрдың консервирленген қанынан алады. Плазманың бірнеше түрі дайындалады: нативті, дефибринирленген, мұздатылған, иммунды, лиофилизирленген (құрғақ) плазма.

Нативті плазма

Консервирленген донор қанынан центрифугалау, спонтанды тұндыру немесе автоматты сепараторлар көмегімен алады. Алынған плазма бірден құйылады, максималды сақталуы – үш тәулікке дейін.

Дефибринирленген плазма (сарысу).

Бұл құрамында фибриноген жоқ плазма. Ол қанды стабилизаторсыз алу арқылы алынады. 48 сағаттан кейін қанда ұйынды пайда болады да фибриноген сонда кетеді. Ұйындының сұйық бөлігін бөлу арқылы сарысу алынады. Сарысуды құю көрсеткіштері гемостатикалық мақсаттан басқа, қарапайым плазманың көрсеткіштерімен бірдей. Себебі оның құрамында фибриноген жоқ. Дефибринделген плазма тромбозға бейімділігі жоғары адамдарға көрсетілген.

Жаңа мұздатылған плазма

Ол қаннан центрифугалау және эритроциттерді бөлу арқылы алынып, тоңазытқышқа – 30 C температурада бір сағатқа салынып, толық қатырылады. Сақталу мерзімі – бір жылға дейін. Оның құрамында лабильді (V және VIII), стабильді (I, II, VII, IX) ұю факторлары сақталады. Плазманы еріткеннен кейін бір сағат ішінде қолдану қажет. Қайта қатыруға жатпайды.

Жаңа мұздатылған плазманы құюға көрсеткіштер: жедел ТШҚҰ синдромы, жедел массивті қан жоғалту (30%дан жоғары), қан ұю факторларын түзу бұзылысымен жүретін бауыр аурулары, тікелей емес әсерлі антикоагулянттарды артық мөлшерде енгізу (дикумарин), коагулопатиялар (физиологиялық антикоагулянттардың жетіспуімен көрінетін).

Жаңа мұздатылған плазманы жалпы қан көлемін толтыру үшін құюға болмайды.

Қолданар алдында жаңа мұздатылған плазманы +37°С суда ерітеді. Ерітілген плазмада фибрин тұнбалары болуы мүмкін, сол себепті трансфузияға стандартты фильтрлі система қолданылады. Жаңа мұздатылған плазма донор мен реципиенттің топтық сәйкестігі ескеріле отырып құйылады. 1 литрден артық плазма құйылатын жағдайда резус сәйкестікке міндетті түрде сынама жүргізіледі.

Иммунды плазма

Иммунды плазманы донорды белгілі бір антигенге алдын ала иммунизациялау арқылы алады. Донор қанындағы антиденелер титрі максималды болғанда донор қан тапсырады (екі аптада). Донор қанын центрифугалау арқылы жасушалық элементтерін бөледі.

Құрғақ плазма

Плазманы кептіру әдістері Орталық және Ленинградтық қан құю және гематология институттарында құрастырылған.

6.3. Қан плазмасы препараттары.

Алғаш рет америка ғалымы Эдвин Кон 1940жылы плазманы фракциондап, альбумин мен γ- глобулин алды. Қазіргі уақытта плазмадан түрлі препараттар алуда:

1. Жүйелі әсерлі препараттар – альбумин (5, 10 және 20 % ерітінділері), протеин.

2. Гемостатикалық әсерлі препараттар: криопреципитат, VIII фактор, протромбинді комплекс (PPSB), фибриноген, тромбин және басқа.

3. Фибринолитикалық әсерлі препараттар (фибринолизин).

4. Иммунологиялық әсерлі препараттар - γ-глобулин, иммуног­лобулин, спецификалық иммуноглобулиндер (антирезусты, сіреспеге қарсы).

Плазма препараттарының тәжірибеге кең енгізілуімен плазманың өзін қолдану шектеле бастады. Плазма препараттар алынатын шикізат рөлін атқаратын болды. Плазма препараттарын қолдану арқылы ағзаның тек бұзылысын ғана түзеуге, жетіспейтін бөлігін аутоиммунизациясыз толықтыруға мүмкіндік береді.

Жүйелі әсерлі препараттар

Бұл препараттар гемодинамикалық, дезинтоксикациялық және басқа түрлі көп қырлы қызметтер атқарады.

Альбумин – қан плазмасының ақуыздық препараты. Ағзада бауырда синтезделеді, катаболизмі мүшелер мен тіндерде жүреді. Қандағы альбуминнің жетіспеушілігі ағзада айтарлықтай өзгерістерге әкеледі. Гипоальбуминемиямен туған адамдарда бірқатар клиникалық симптомдар байқалады: гипотензия (90/60мм.с.б.б.), микроциркуляцияның бұзылысы, гиперглобулинемия, бүйректің фильтрациялық және реабсорбциялық қызметінің бұзылуы.

 

Альбуминнің физиологиялық рөлі онкотикалық қысым мен қан көлемін ұстау және физиологиялық белсенді заттарды, эндогенді метаболиттер мен дәрілік заттарды тасымалдау болып табылады. Альбумин ерітінділері гемодинамикалық, ақуыз орынбасушы, детоксикалық әсер көрсетеді.

Альбуминді қолдануға көрсеткіштер: травмалық шок, жедел қан жоғалту, іріңді үрдістер, күйіктер, сепсис, бауырдың ақуыз түзу қызметінің бұзылуы, түрлі генезді интоксикациялар. Альбумин 5, 10, и 20% ерітінді түрінде қолданылады. Альбумин мен декстран препараттарын біріктіруге болмайды. Себебі, декстран препараттары қан ағысында ұзақ уақыт онкотикалық қысымды ұстап жүреді, бірақ бауырда бұл кезде альбуминнің түзілуі тежеледі. Қан жоғалтқанда альбумин ерітінділерін басқа коллоидты препараттармен (модежель и др.) және кристаллоидты препараттармен 1:2:2 біріктіре құюға болады.

Альбуминді қолдануға абсолютті қарсы көрсеткіштер жоқ. Салыстырмалы қарсы көрсеткіштер: артериалды гипертензия, тоқтатылмаған қан кету, анамнезінде кез келген ақуыз препараттарына аллергиялық реакция.

 

**********************

Протеин - белковый препарат плазмы крови, предназначенный для трансфузии по тем же показаниям, что и альбумин. В протеине содержится до 80% альбумина, остальная часть состоит из глобулиновых фракций. Возмещение кровопотери переливанием раствора протеина не должно пре­вышать одного литра, в виду того, что может быть ситуация, когда в крови реципиента имеются антитела к глобулиновым фракциям, что приведет к развитию синдрома аллогенной крови. Протеин оказывает антианемическое действие, так как содержит до 2,5 мг% трехвалентного железа в виде альбумината.

Полибиолин - комплекс белков плазмы крови, выделяемый при спиртоводном фракционировании донорской крови или сыворотки, полу­ченной из ретроплацентарной крови. В состав этого препарата входят аль­бумин (10-24%), α-глобулины (55-68%), β-глобулины (15-30%). Полибио­лин подвергается пастеризации, представляет собой сухой порошок желто­ватого цвета, выпускается во флаконах по 0,5 г. Его разводят extempore в5 мл 0,25-0,5%раствора новокаина и вводят внутримышечно, курсами, до 10 инъ­екций. Препарат оказывает в основном противовоспалительное действие, поэтому применяется при острых и подострых воспалительных заболева­ниях (аднексит, плексит, невралгия, хронический рецидивирующий фу­рункулез).

Глюнат - комплексный препарат плазмы и сыворотки крови челове­ка, подвергнутый двукратной стерилизации с добавлением глюкозы и на­трия гидрокарбоната. Препарат был разработан в 50-х годах XX столетия академиком А. Н. Филатовым и не потерял актуальности до настоящего времени ("сыворотка Филатова"). Выпускается глюнат в ампулах по 1,0 и 4,0 мл, обладает общестимулирующим действием (ускоряет регенерацию тканей, повышает неспецифическую резистентность организма); применя­ется при язвенной болезни желудка и двенадцатиперстной кишки, незажи­вающих язвах на коже и при других заболеваниях. Препарат вводят внут­римышечно, курсами, в дозе от 1,0 до 10,0 мл по нарастающей, а затем, по­степенно снижая дозу).

Противопоказанием к применению этого препарата является актив­ный туберкулез легких, онкологические и сосудистые заболевания.