Бел у першае пасляваен 10-дзе

Амаль адразу пасля вызвалення Беларусі ў 1944 г. пачалося аднаўленне эканомікі БССР. У вызваленую Беларусь з іншых рэспублік СССР былі накіраваны тысячы трактараў і аўтамашын, дзесяткі тысяч галоў жывёлы.

У сакавіку 1946 г. СНК БССР ператварыўся ў Савет Міністраў. У верасні таго ж года быў зацверджаны план чацвёртай пяцігодкі. За гэты час былі пабудаваны новыя прадпрыемствы. У 1947 г. адмянялася картачная сістэма размеркавання прадуктаў. Але спадзяванні народа на лібералізацыю жорсткага сталінскага рэжыму не спраўдзіліся. Сталін пайшоў на некаторае змягчэнне свайго курсу падчас вайны толькі дзеля больш паспяховай мабілізацыі народных мас на барацьбу з ворагам. Пачаліся новыя масавыя арышты, расстрэлы, высылкі ў савецкія канцэнтрацыйныя лагеры. Адраджэнне вёскі тармазілася апорай на калгасы і саўгасы, у фонд якіх прымусова вярталі зямлю, перададзеную сялянам падчас вайны. Смерць Сталіна (1953) мела пераломнае значэнне для ўсіх сфер жыцця савецкага грамадства. На ХХ з'ездзе КПСС у 1956 г. быў асуджаны культ асобы. Адбылася некаторая дэмакратызацыя грамадскага жыцця, былі рэабілітаваны многія ахвяры рэпрэсій. У 1961 г. новая праграма партыі мела намер пабудаваць камунізм у СССР да 1980 г. У 1964 г. Першы сакратар ЦК Кампартыі М. Хрушчоў и стау кіраваць партыяй і краінай быў пастаўлены Л. Брэжнеў. пытанні аб развіцці сельскай гаспадаркі і паляпшэнні кіравання эканомікай. Пяцігодка 1966 – 1970 гг. была настолькі паспяховай, што потым атрымала назву "залатой". У БССР аб'ём вытворчасці прадукцыі прамысловасці ўзрос на 79%, сельскай гаспадаркі – на 45%. Хранічнай праблемай заставалася нізкая якасць тавараў, іх небагаты асартымент. У краіне пачаўся перыяд застою. Узмацніўся пераслед інакшдумаючых (дысідэнтаў). Аднак канцлагеры цяпер замяняліся на турмы і псіхіятрычныя шпіталі. У сферы адукацыі на працягу 1960 - 1970 гг. беларускамоўныя школы пераводзіліся на рускую мову навучання.

 

Палитычнае и эк. развицце 60-80гг

Пасля смерці Сталіна 1953 г. у СССР пачалася адносная лібералізацыя. Ужо з верасня 1953 г., калі першым сакратаром ЦК КПСС быў абраны М.С. Хрушчоў, у друку пачалі з’яўляцца артыкулы аб шкоднасці культу асобы. Была праведзена рэарганізацыя цэнтральнага апарату ўлады, зменшылася колькасць чыноўнікаў, павялічылася роля мясцовых саветаў. У 1956 г. першым сакратаром ЦК КПБ быў абраны К.Т. Мазураў — першы беларус, які заняў вышэйшую партыйную пасаду ў БССР. Сапраўдная дэсталінізацыя краіны пачалася пасля ХХ з’езду КПСС (1956 г.), на якім былі падвергнуты крытыцы палітыка масавых рэпрэсій і культ асобы Сталіна. Па ініцыятыве М.С. Хрушчова быў ліквідаваны ГУЛАГ, шырокія маштабы набыла рэабілітацыя ахвяр сталінскіх рэпрэсій. З гэтай прычыны перыяд кіравання М.С. Хрушчова (1953 - 1964 г.) у гісторыі атрымаў назву «адліга». Эк развіццё. У другой палове 1950-х г. у свеце разгарнулася нав-тэх р-цыя (НТР), якая прадугледжвала хуткае ўкараненне дасягненняў навукі ў вытворчы працэс. У Савецкім Саюзе перавага ў развіцці надавалася машынабудаванню, хімічнай і нафтахімічнай прамысловасці, энергетыцы. У 1957 г. была праведзена рэформа кіравання эканомікай: замест міністэрстваў, якія былі створаны па галіноваму прынцыпу, уводзіліся саветы народнай гаспадаркі (саўнаргасы), у аснову якіх быў пакладзены тэрытарыяльны прынцып кіравання ўсёй эканомікай - прамысловасцю і сельскай гаспадаркай. У БССР быў створаны саўнаргас БССР. У кастрычніку 1961 г. на ХХІІ з’ездзе КПСС была прынята праграма пабудовы камунізму, да пач 1980-х г. Міжнароднае становішча. У 1949 г. у Савецкім Саюзе была створана атамная бомба і такім чынам ліквідавана манаполія ЗША ў галіне ядзернай зброі. Пачалася «халодная вайна» — ваенна-палітычная канфрантацыя груп дзяржаў, у першую чаргу, СССР і ЗША. Паміж імі не адбывалася адкрытых ваенных сутыкненняў, але вялося назапашванне ядзернай зброі (гонка ўзбраенняў), ствараліся ваенна-палітычныя блокі і саюзы (1949 г. — НАТО, 1955 г. — Варшаўскі дагавор). Не ўступаючы ў адкрытую вайну, СССР і ЗША разам са сваімі саюзнікамі ўдзельнічалі ў лакальных войнах і канфліктах.Супрацьстаянне ўзмацнілася ў гады кіравання М.С. Хрушчова. Адбыліся два ваенна-палітычныя крызісы: жнівень 1961 г. — Берлінскі крызіс, кастрычнік 1962 г. — Карыбскі крызіс, падчас якіх свет апынуўся перад пагрозай ядзернай вайны. Усведамленне ўрадамі Злучаных Штатаў Амерыкі і Савецкага Саюза ўсіх магчымых наступстваў вайны з прымяненнем ядзернай зброі прывяло ў выніку да мірнага ўрэгулявання праблем. У гэты перыяд у краіне набіралі моц працэсы, супрацьлеглыя адноснай лібералізацыі часоў «адлігі». Спробы Генеральных сакратароў ЦК КПСС Ю.У. Андропава (1982-1984) і К.У. Чарненкі (1984-1985) утрымаць СССР у былых рамках кантролю КДБ i КПСС не далі станоўчых вынікаў. Было відавочна, што касметычнае рэфармаванне камандна-адміністрацыйнай сістэмы не зможа палепшыць сітуацыю ў краіне, таму неабходны карэнныя рэформы.

 

Беларусь на сучасным этапе

Рух за набыццё дзярж суверэнітэту ў к1980 - пач1990- х г. актывізаваўся і ў рэспубліках СССР. Дэмакратызацыя перыяду перабудовы нечакана абвастрыла нац праблемы, якія лічыліся кіраўніцтвам Савецкага Саюза вырашанымі. У 1990 г. адбыўся сапраўдны «парад суверэнітэтаў». Першымі запатрабавалі ажыццяўлення свайго канстытуц права на выхад са складу СССР рэспублікі Прыбалтыкі: у сакавіку 1990 г. аб поўнай дзяржаўнай незалежнасці абвясціў урад Літвы, а пазней - Латвіі і Эстоніі. 12 чэрвеня 1990 г. быў абвешчаны дзяржаўны суверэнітэт Расійскай Федэрацыі, а 16 ліпеня 1990 г. - Украіны. Пад уплывам падзей, якія адбываліся ў суседніх рэспубліках, рух за набыццё дзяржаўнага суверэнітэту актывізаваўся і ў Беларусі. Гэтаму спрыялі таксама праведзеныя ў 1990 г. у БССР першыя альтэрнатыўныя выбары і абранне ў беларускі парламент значнай колькасці прыхільнікаў дэмакратычнага развіцця. 27 ліпеня 1990 г. Вярхоўны Савет БССР прыняў Дэкларацыю аб дзяржаўным суверэнітэце. Беларусь абвяшчалася унітарнай дэмакратычнай сацыяльнай дзяржавай. Канстытуцыя ўвяла пасаду прэзідэнта і замацавала прынцып падзелу ўлады. Выбары першага прэзідэнта Рэспублікі Беларусь адбыліся 10 ліпеня 1994 г. У другім туры перамогу атрымаў А.Р. Лукашэнка. рэферэндум 14 мая 1995 г., паводле якога адбылася замена дзяржаўнай сімволікі; рускай мове быў нададзены статус другой дзяржаўнай мовы; рэферэндум 24 лістапада 1996 г. праводзіўся па пытаннях аб прыняцці Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь 1994 г. са змяненнямі і дапаўненнямі, аб перанясенні Дня незалежнасці з 27 ліпеня на 3 ліпеня, за якія прагаласавала большасць выбаршчыкаў. У Нацыянальны сход быў перайменаваны парламент Беларусі. Ён з’яўляецца прадстаўнічым і заканадаўчым органам улады і складаецца з дзвюх палат: Палаты прадстаўнікоў і Савета Рэспублікі. Лукашэнка 9 верасня 2001 г. быў пераабраны Прэзідэнтам Беларусі на другі тэрмін; Эк у 1990 - 2006 г. Вярхоўным Саветам 30 верасня 1994 г. была прынята Пошук Беларуссю шляхоў пабудовы ўласнай эканамічнай мадэлі працягваецца. Пачалася практычная рэалізацыя перспектыўнай ідэі стварэння Парка высокіх тэхналогій. міжнароднай арэне. ў 1991 - 1995 г. было падпісана звыш за 600 двухбаковых міждзяржаўных і міжурадавых дагавораў па пытаннях знешнепалітычнай і знешнеэканамічнай дзейнасці. Бел з’яўляецца членам 13 спецыялізаваных установаў ААН. заключаныя Дагавор аб партнёрстве і супрацоўніцтве з ЕС (1994 г.) і Рамачнае гандлёвае пагадненне з ЕС (1995г.). 29 сакавіка 1996 г. быў падпісаны Дагавор аб паглыбленні эканамічнай інтэграцыі з Расіяй, Казахстанам і Кыргызстанам («саюз чатырох»). У 2003 г. краінамі СНД была створана арганізацыя рэгіянальнай інтэграцыі. Бел, Расія, Ук і Казахстан падпісалі Пагадненне аб фарміраванні Адзінай эк прасторы з мэтай стварэння зоны свабоднага гандлю.

 

1.Соц-эк. и полит. разв. Египта в пер. Нового царст (XVI–XI вв. до н. э.).

2.Старовавилонское царство в период правления Хаммурапи: внутренняя и внешняя политика. Вавилонские законы как исторический источник по социально-экономическому развитию общества.

3.Создание Персидской мировой державы. Приход к власти Дария І.

4.Социально-политическое развитие Спарты в VIІІ–ІV веках до н. э.

5.Расцвет Афинской рабовладельческой демократии в V веке до н. э.

6.Полит. б-ба в Др. Риме в 80-х – 1-й половине 40-х гг. I в. до н.э.

7.Древнегреческий полис: сущность, основные черты.

8.Великое переселение народов.

9.Империя Карла Великого.

10.Столетняя война.

11.Великие географические открытия.

12.Реформация в Западной Европе.

13.Английская буржуазная революция середины ХVIІ века.

14.Великая французская буржуазная революция.

15.Война за независимость североам. колоний. Образование США.

16.Первая мировая война: причины, основные события, последствия.

17.Геополитические изменения после Первой мировой войны. Версальско-Вашингтонская система.

18.Фашистские движения в европейских странах: причины, социальная база, особенности.

19.Вторая мировая война: причины, основные события, последствия.

20.Япония после Второй мировой войны: путь от поражения к лидерству в мировой экономике.

21.Китай после Второй мировой войны. Курс «трех красных знамен» и проведение «культурной революции». Реформы Дэн Сяопина.

22.Индия в период правления И. Ганди и Р. Ганди. Современная социально-экономическая и политическая ситуация в стране.

23.Соц.-эк. и политическое развитие США в 1945–2012 гг.

24.Славянские народы под властью Турции и Габсбургов в ХV–ХVІІІ вв.

25.Национальное возрождение славянских народов в XVIII–XIX вв.

26.Сосл.-предст. монарх. в Польше. Прич., последств. кризиса РП (к. XVII – п. пол. XVIII вв.

27.Революции к. 1980-х гг. в славянских стр. Центр. и Юго-Вост. Евр.

28.Борьба народов Руси с агрессией крестоносцев и монголо-татар.

29.Русское государство в XVI в. Реформы Ивана Грозного.

30.Русское централизованное государство (ХV – начало ХVII вв.).

31.Россия в конце ХVІ – начале ХVII вв. “Смута”.

32.Оформление системы абсолютизма в России. Реформы.

33.Внутренняя и внешн. политика России в годы правлен. Екатерины II.

34.Народничество в Рос. имп.: организация, формы и методы б-бы.

35.Общая хар-ка политических партий в Рос. имп. в начале ХХ в.

36.Столыпинская аграрная реформа.

37.Общенациональный кризис. Февральская и Окт. революц. в России.

38.Коллективизация в СССР.

39.Великая Отечественная война советского народа.

40.Перестройка в СССР: экономические реформы (1985–1991 гг.).

41.Першапачатковае засяленне Беларусі. Славянская каланізацыя.

42.Праблема ўтвар. раннефеад. дзярж. ва ўсх. слав. Полацк. і Тураўск. кн.

43.Культура беларускіх зямель у IX–XIII ст.

44.Унутрыпаліт. развіццё бел. зямель ў складзе ВКЛ (ХІІІ–ХVI стст.).

45.Палітычны лад. Органы ўлады і кіравання ВКЛ (ХІІІ–ХVI стст.).

46.Барацьба ВКЛ з крыжакамі і татарамі.

47.Палітычнае развіццё беларускіх зямель у складзе Рэчы Паспалітай.

48.Канфесійнае станов. на бел. земл. (XIV–XVIIст.) Рэфарм. і контррэф.

49.Падзелы РП. Уключэнне Беларусі ў склад Расійскай Імперыі.

50.Паліт. і эканам. развіццё Беларусі ў п. пал. XIX ст. Рэформа 1861 г.

51.Паўстанне 1863 г.

52.Грамадска-паліт. рух на бел. землях (к. XIX ст. – п. XX ст.).

53.Лютаўская і Кастрычніцкая рэвалюцыі ў Беларусі.

54.Праблема стварэння бел. дзярж. Абвяшчэнне БНР. Утв. БССР.

55.Беларусь у міжваенны перыяд. Пераўтварэнні ў эк-цы, пал-цы, к-ры.

56.Заходняя Беларусь у складзе Польшчы.

57.Беларусь у гады Вялікай Айчыннай вайны.

58.Беларусь у першае пасляваеннае дзесяцігоддзе.

59.Паліт. і эканам. развіццё Беларусі ў сяр. 60-х – сяр. 80-х гг. XX ст.

60.Беларусь на сучасным этапе (1990-я – 2011 гг.).