Przedmiot interwencji socjologicznej 


Мы поможем в написании ваших работ!



ЗНАЕТЕ ЛИ ВЫ?

Przedmiot interwencji socjologicznej



  • Metoda interwencji socjologicznej kieruje się założeniem, że nie da się oddzielić pytań o naturę określonego działania społecznego, od pytań o to, czym to działanie jest potencjalnie

 

 

NATURA DZIAŁANIA SPOŁECZNEGO

  • Początek lat 80’ we Francji- zanik zbiorowych walk społecznych, co zmusza socjologów do rozszerzenia początkowej formuły badań. Interwencja socjolo­giczna staje się metodą badania społecznej natury wszelkich działań zbiorowych a nie tylko walk.
  • W przypadku analizy walk społecznych główny problem po­legał na ustaleniu, jakie są logiki działania, na jakim po­ziomie zdefiniowany jest projekt działania i na ile elementy składowe określające dane działanie są ze sobą zintegrowane. Cho­dzi o ustalenie czy w przypadku danego działania społecznego możliwa jest jakakolwiek pozytywna integracja logik działania.
  • Każde działanie społeczne należy rozumieć przede wszystkim jako wynik układu stosunków społecznych, w których ba­dani aktorzy uczestniczą.
  • Interwencja socjologiczna jest metodą ana­lityczną, polegającą na tworzeniu przestrzeni badawczej, w której presja świata zewnętrznego i toczących się w tym świecie wypadków zredukowana zostaje do minimum
  • Interwencja socjologiczna nie powinna skupiać się wyłącznie na konfliktach społecznych i kryzysach historycznych. Zamiast tego powinna koncentrować się na analizie aktorów społecznych i badaniu całości relacji społecznych, w których dani aktorzy występują.
  • W interwencji socjologicznej cho­dzi o zrozumienie, w jaki sposób aktor tworzy i zmie­nia swoje działanie, uwzględniając zarówno jego stosunek do celów działania, jak do sytuacji zewnętrznej, w której ma ono miejsce

 

BADANIE AKTORÓW SPOŁECZNYCH

Zmiany polityczne we Francji skłaniają badaczy do zastosowania metody interwencji socjologicznej wobec grup terrorystycznych i młodzieży marginesu społecznego.

 

  • Badanie grup terrorystycznych – pokazało, że terroryzmu nie da się tłumaczyć wyłącznie uwarunkowaniami politycznymi. Ruchy terrorystyczne SA konsekwencją podejmowanych przez określone ruchy polityczne nieudanych prób scalenia różnych działań społecznych. Pokazuje przejście od działań politycznych poprzez przemoc polityczną aż do terroryzmu. U źródeł każdego działania terrorystycznego można wskazać zjawisko inwersji które polega na desocjalizacji i równocześnie sztucznej polityzacji samego działania społecznego.
  • Badanie młodzieży marginesu społecznego - rozdźwięk między aspiracjami społecznymi młodzieży a rze­czywistymi społecznymi możliwościami ich realizacji. Przyczyny leżą w dezorganizacji społecznej, i załamaniu się ruchu robotniczego.

3) Christian Lahusen, Kręgi koktajlowe, czyli organizacje ruchów społecznych a Unia Europejska (referat)

W stronę pełniejszej integracji..

Procesy fragmentacji i wzrastającej konkurencyjności powstrzymały wyłonienie się „kooperacyjnego” czy też „zbiorowego wymiaru ponadnarodowości” na poziomie unijnym.

 

Instytucje unijne nie dokonały jeszcze znaczących reform w systemie konsultacji, przez obawę przed dalszym spowolnieniom procesu decyzyjnego.

 

(w związku z powyższym)- akcje zapobiegawcze, które podjęły niektóre grupy:

  1. Grupy pogłębiły i rozszerzyły swoje kontakty z instytucjami unijnymi, aby zapewnić sobie pełniejsze i wcześniejsze konsultacje
  2. Część organizacji zaangażowała się w działania zmierzające do kolektywnego rozwiązywania problemów i pokonywania ograniczeń
  3. powstały platformy wymiany informacji oraz koordynowania inicjatyw i projektów, w które w sposób jednakowy i na równych prawach angażują się wszystkie grupy
  4. powstała nieformalna grupa G-8 wszystkich organizacji ekologicznych w Brukseli
  5. powstała grupa kontaktu europejskich organizacji konsumenckich (Europejska Wspólnota Towarzystw Konsumenckich)
  6. powstanie sformalizowanych forów (np. Komitet Łącznikowy Organizacji) zrzeszających europejskie sieci specjalizujące się w zwalczaniu np. bezdomności.

 

Większość organizacji przyznaje, że jest zainteresowana utrzymaniem różnorakich grup kontaktu czy forów w ich obecnej otwartej i słabo sformalizowanej formie.

 

Czyli: fora (grupy kontaktu/komitety/platformy) odpowiadają potrzebom zarówno unijnych instytucji, organizacji porządkowych jak i organizacji ruchów społecznych.

 

Stają się uznaną formą zbiorowego działania w celu wymiany informacji, koordynacji działań i politycznej debaty.

 

Fora przyczyniają się do rozwoju zintegrowanej, międzyorganizacyjnej sieci, w której różne grupy i organizacje będą reprezentowane w równym stopniu i do której różnorakie organizacji będą przynależeć na wielu poziomach->

->Instytucje: „kumulatywnego członkowstwa” (organizacja A należy do organizacji B, poza tym A i B należą do C)/ „krzyżującego się członkowstwa„ (E należy do F, oraz do G, podczas gdy G należy do H-[nie wiem czy to zrozumiałe więc tu podam również cytat z tekstu lepiej]: „ Europejska Sieć Kobiet współtworzy EAPN, ale przynależy też do EWL, które z kolei jest również członkiem Platformy Społecznej„)

 

Coraz gęstsza sieć nieformalnych kontaktów i formalnych przynależności pełni 3 funkcje:

  1. umożliwia działaczom zdobycie pełniejszej wiedzy o najnowszych zmianach w łonie unijnych instytucji oraz lepszą koordynację swoich działań
  2. ułatwia im wspólne działania lobbystyczne
  3. dopomaga w nawiązani dialogu z unijnymi instytucjami

 

-W ten sposób fora stabilizują i strukturyzują sektor ruchów społecznych, by nie uległ dezintegracji i nie ograniczał się do chwilowych koalicji.

-Odpowiadają na potrzeby instytucji unijnych, umożliwiając ustrukturyzowany dialog z grupami działaczy społecznych-> stają się sposobem na samoregulację

-ogranicza liczbę uczestników/ liczbę organizacji- podstawą 20/25 głównych stowarzyszeń

 

Wśród europejskich grup wpływu i organizacji ruchów społecznych- tendencja do „zinstytucjonalizowanego uczestnictwa„- szczególnie widoczna w dwóch formach:

 

  Czołowe federacje Sieci koalicji grup wpływu
powstanie W sposób odgórny  
popierane przez.. Instytucje unijne (gł. PE i KE)  
funkcja By stać się forum i płaszczyzną współpracy różnych krajowych i lokalnie działających organizacji Koordynatorzy koalicji innych międzynarodowych organizacji lub sieci
co wspólne Chcą reprezentować szerszą grupę międzynarodowych i lokalnych organizacji, czyli konkretny segment europejskiego społeczeństwa
Są one instytucjonalnymi partnerami odpowiednich komisji PE czy dyrekcji generalnych, bo: -unijne instytucje zapewniają im fundusze -włączane są w nieformalne praktyki konsultacyjne i decyzyjne -ich codzienna praca polega głównie na informowaniu unijnych instytucji i doradzaniu im

 

- oddolnie działające organizacje ruchów społ.- otwieranie własnych biur europejskich

 

Brukselska społeczność działaczy POWINNA być podzielona na:

a) zinstytucjonalizowane grupy europejskie (federacje i zrzeszenia)

b) obywatelskie, działające oddolnie organizacje ruchów społecznych

 

Jednak brukselska społeczność działaczy nie poddaje się temu podziałowi = ciekawy jest ten przypadek europejski.

 

Dlaczego się nie poddaje?

-większość z działań organizacji ruchów społ. powstrzymuje się od konfrontacyjnych zachowań w kontaktach z instytucjami europejskimi i chętnie dostosowuje się do ustalonych form zinstytucjonalizowanego uczestnictwa (mała liczba protestów kierowanych do unijnych instytucji; zinstytucjonalizowane formy mobilizacji)

 

ALE: Europejskie organizacje ruchów społ. nie instytucjonalizują się, przekształcając się tym samym w konwencjonalne grupy wpływu- europejskie oddziały są jedynie jedną z części organizacji, które mają wciąż konkretne uprawnienia do inicjowania i koordynowania działalności.

 

Krajowe oddziały mają również duże znaczenie, zarówno dla europejskich oddziałów organizacji ruchów społecznych, jak i dla głównych federacji- wywierają bowiem naciski na rządy krajowe.

 

Europejskie organizacje ruchów społecznych nie angażują się w protestacyjne działania na poziomie instytucji, starają się raczej umożliwić, motywować i koordynować akcje protestu na poziomie narodowym i ponadnarodowym.

 

-formy protestów na poziomie europejskim nie zanikną-> europeizacja akcji protestacyjnych ważną strategicznie możliwością.

 

2 aspekty wielopoziomowej struktury- strukturalny i funkcjonalny.

Struktura- UE zapewnia pewną przestrzeń działań, która uzupełnia krajowe i/lub lokalne przestrzenie, ale ich nie zastępuje.

Funkcja- działania europejskich organizacji powinno się postrzegać jako wkład w szerszą, odbywającą się na wielu poziomach działalność- obejmują poza reprezentacją interesów oraz wymianą informacji, również proces tworzenia i wyrażania ponadnarodowej wspólnoty interesów poprzez motywowanie, umożliwianie i koordynowanie (krajowych) protestów.

 

PODSUMOWANIE:

  • organizacje ruchów społecznych i grupy wpływu odnalazły swoje miejsce w unijnym systemie politycznym:

- dopasowanie działania do nieformalnych procedur decyzyjnych

- działacze europejscy skłaniali się ku konwencjonalnym sposobom reprezentacji interesów

  • przystosowawcze naciski towarzyszące unijnym procesom decyzyjnym i udomowienie konfliktów niosą ze sobą realne niebezpieczeństwo izolacji europejskiej społeczności działaczy i odcięcia ich od swoich obywatelskich korzeni; pchnięcia w stronę tzw. wirtualnej reprezentacji, polegającej bardziej na reprezentowaniu interesów wybranych grup zwolenników
  • unijny system zarządzania-> zarządzanie to wciąż wielopoziomowy proces zmuszający działaczy do trudnej i żmudnej wielopoziomowej koordynacji działań
  • choć konkurencyjność i budowane ad hoc sojusze będą z pewnością dalej istnieć, te nowe struktury ponadnarodowej wspólnoty interesów i wspólnego formowania konsensusu tworzą nowy rodzaj europejskiego sposobu wyrażania poparcia, który włącza krajowe i lokalne poziomy dzięki wielopoziomowej strukturze wewnątrz- i międzyorganizacyjnej. Dzięki zaś wielopoziomowej strukturze UE ponadnarodowe formy wyrażania interesów i mobilizacji zwolenników uzupełniają lokalne i krajowe formy.
  • Struktura instytucjonalna UE i jej kooperatywny styl prowadzenia polityki w jednym ważnym aspekcie mają stosunkowo pozytywny wpływ na proces europeizacji ruchów społecznych (ale: niektóre jej aspekty mogą prowadzić do powstania wyizolowanej społeczności brukselskich działaczy zajmujących się pozorną reprezentacją)

 

Proponowana- optymistyczna- wizja- „udomowienie konfliktów„ i ograniczenie kompetencji oraz znaczenia europejskich organizacji jako antidotum wzmacniające europejską społeczność przedstawicieli ruchów społecznych.

 



Поделиться:


Последнее изменение этой страницы: 2016-07-11; просмотров: 274; Нарушение авторского права страницы; Мы поможем в написании вашей работы!

infopedia.su Все материалы представленные на сайте исключительно с целью ознакомления читателями и не преследуют коммерческих целей или нарушение авторских прав. Обратная связь - 3.91.79.134 (0.016 с.)